Zaterdag 30 april
Het zou vandaag een bewolkte dag zijn, morgen regenachtig en daarna weer blauw met oplopende temperaturen. Alles een beetje aan het opruimen geweest, gas uit, fietsen vastgezet en bij het ontbijt gekeken waar we heen zouden gaan. Maar goed, we zijn met de camper en zijn net zo onberekenbaar als het weer. Tijdens het ontbijt kwam de zon er door, er speelde iemand rustig op een gitaar, de vogels floten en wij besloten gewoon om toch nog een dagje te blijven. De kinderen beginnen ook al wat relaxter te worden en toen het internet even hikte zijn ze zelfs gaan tafeltennissen. Toch handig een vader met router toegang en controle over het internet. Ons privé netwerk met als naam camping heeft waarschijnlijk al menigeen naar de receptie doen lopen met de vraag voor het wachtwoord.
En aangezien je hier ook mooi kunt wandelen over smalle paadjes langs de kust zijn we dat vandaag gaan doen. We zitten op een schiereiland en wel een heel bijzonder schiereiland. Giens was eerst een eiland maar door sedimentatie ontstond er een dam. Wat het echt speciaal maakt is het feit dat er een dubbele dam gevormd is. En wat het leuk maakt is dat er een meer tussen zit met een grote groep flamingo's. Maar goed terug naar het wandelen, gestart op een smal paadje voor de camping, bij ieder vergezicht foto's maken en och en ach roepen. Van smalle paadjes langs de afgrond werden het snel lastige paadjes en de stap naar steile paadjes was ook snel gemaakt. Halverwege kwamen we bij een oude vuurtoren. En via een enorm steile trap, zonder leuning, kwamen we uiteindelijk bij het water. Daar was ook net een boot met een tiental duikers bezig. Wat wij aan het doen waren zag er waarschijnlijk gevaarlijk uit want er kwam een opmerking dat als we zouden vallen, ze ons er wel kwamen uitvissen. Mmm hoopgevend. Ondertussen waren we al een flinke tijd onderweg en was niet iedereen in de stemming om het rondje langs de kust af te maken. Dus via een nog kleiner paadje een kortere weg naar huis gezocht. Een paar keer op handen en voeten door dicht struikgewas en onder omgevallen bomen door en over enorme rotsen heen. Ik had op de google kaart gezien dat het uiteindelijk op een weggetje uitkwam. Dat kwam het ook en wel precies bij het bord dat het een militair oefen terrein was. Niet iedereen zag de lol er van in, maar zo werd het wel een spannend paadje en die hadden we op die manier nog niet gehad. Na een paar minuten kwamen we een zenuwachtig Frans stel tegen die de weg kwijt waren en ons angstig vroegen of we wisten dat we op een militair terrein waren. Toch was de kortste weg echt over het terrein dus bij de uitgang maar even snel een foto gemaakt. Het franse stel is met ons meegelopen en wij zijn het laatste stuk ook maar over de weg gelopen. Het ijsje op de camping was welverdiend.
Na het eten nog even een paar potjes tafeltennis met S. Grrrr weer met 3-2 verloren. We spelen fanatiek en het is telkens erg close maar S is weer familie kampioen. Nu maar aan de borrel mijn verdriet verdrinken :-)