Zaterdag 1 september
De dag begon prima. Stralend blauw, maar nog een beetje fris zo om acht uur. Oke, half negen. Lekker even douchen, koffie zetten en inpakken. Voor half tien vertrokken en onderweg nog ergens broodjes en wat lekkers voor bij de koffie gekocht. Had daarnaast ook zin om gewoon weer een lekker stuk te rijden. Eerste stukje ging over de peage, erg saai. Dus er na 5 minuten af om route national te rijden. Kosten voor 5 minuten peage : 5 euro ! Bizar ! Klasse drie voertuig is niet meer te betalen. Nu wilde ik helemaal niet meer op de peage rijden. Daarna heerlijk binnendoor gereden, zo lang mogelijk het vakantie gevoel vasthouden, door dorpjes heen, over mooie heuvels, langs rivieren, geweldig. Nu nog een leuke plek vinden om te overnachten met een goed restaurant in de buurt en het vakantiegevoel zou compleet en maximaal zijn. De plek is gelukt. Iets over vijf aangekomen in Neufchatel en Bray. Een plek in Normandie. We staan op een camperplek voor een camping. De camping is vol en de camperplek is luxer dan luxe. We waren net op tijd want we hebben de een na laatste plek. We hebben al een hoop plekken en campings gehad, maar bijna alle campings waren minder luxe en schoon dan deze camperplek. Lekker in de zon gezeten voor de zamibo en gekeken waar we konden gaan eten. Het campingrestaurant kreeg goede beoordelingen maar was vol en nam geen reserveringen meer aan. Het nr 1 tripadvisor restaurant dan maar. Toen we daar aankwamen bleken ze dicht vanwege de zomervakantie. Gelukkig had H ook nog een leuk restaurant gevonden. In een oud trein station. Wij er heen en het zag er bijzonder uit. Gelukkig, er was nog een tafeltje vrij. Bij nader inzien bleek het een Creperie te zijn. Ondertussen steun gezocht bij M via whatsapp, maar het kwaad was al geschied. We moesten aan de pannekoek met regionale ingrediënten. Wat kies je dan? Iets met vlees natuurlijk. Een galette charcutiere, klinkt alsof er vlees in zit. Halverwege begon S te kokhalzen en piepen dat het echt niet lekker was. Ik had ook al dat gevoel, maar moest natuurlijk het goede voorbeeld geven en mijn bord leegeten. H, de liefste moeder, had wel een lekkere variant met kaas en wilde wel ruilen met S. Na 1 hap begon ook H te kokhalzen. J en ik hadden ondertussen braaf onze galette op. Van kwaad tot erger, de geur, de smaak, iedereen moest kokhalzen. Ik moest frisse lucht, J werd bleek. H kon nog net betalen en wij uitzoeken waarom we het Andouillette*1 deel van de galette niet lekker vonden. We zijn linea recta naar de mc donalds gelopen waar ik voor de tijd van had aangegeven daar NIET te gaan eten. Daar de smaak proberen te laten verdwijnen. Terug in de camper allemaal verplicht een glas Genepy (uit de noodvoorrraad) gedronken van 40% om te zorgen dat onze maag tot rust kwam. Nog een glas voor de zekerheid en naar bed. Morgen met de M etjes aan de zomibo, zin in, om de belevenissen verder te delen en deze ervaring zo snel mogelijk te vergeten.
*1 Andouillette is een typisch Frans gerecht, gemaakt van de ingewanden van varkens. Het ziet eruit als een gewone witte worst, en is in heel Frankrijk terug te vinden. Daardoor vormt het voor vele toeristen een onaangename verrassing. Andouilette is namelijk een "verworven smaak", die door veel mensen (en zeker door ons) als zeer onaangenaam wordt ervaren.
