Dit was de zomervakantie 2019

Vrijdag 20 september
Weer thuis, na exact drie heerlijke weken die omgevlogen zijn. Wat zal het weer tegenvallen in het gewone ritme. Voor de eerste keer echt op tijd op deze vakantie. En om half negen reden we weg. Mooie route genomen wat lekker door reed. Alleen bracht waze ons een paar keer weer op hele kleine weggetjes om de boel af ye snijden als er file was. Verder begon de file al in Belgie en hebben we tot voorbij Breda veel file gehad. Maar rond half zeven thuis.

Even voor de cijfers :
Op 16 verschillende plekken overnacht
In totaal 5303 km gereden en 12 keer getankt
5 landen geweest.

1   Ruinerwold
2   Pont a Mousson
3   Saint Donat sur l'Herbasse
4   Valras plage
5   Argeles plage
6   Sitges
7   Alcossebre
8   Valencia
9   Madrid
10 Gijon
11 Playa Verdicio
12 Santander
13 Ondres plage
14 Biscarosse plage
15 Azay le Rideau
16 Troyes

Troyes

Donderdag 19 september
Brrrrr wat was het koud. 11 graden in de camper, buiten niet heel veel beter. Gelukkig mag ik eerst nog koffie zetten voordat ik naar buiten moet. Ik zou er bijna de verwarming voor aan zetten. Op tijd vertrokken, waarheen wisten we niet precies. Ergens richting Amiens of Arras, maar ook Parijs hebben we het over gehad. De navigatie maar een slinger gegeven en op Reims gezet. Onderweg werd het wel wat warmer, maar weer die harde wind. Reims is het ook niet geworden. We zijn al eerder gestopt. Staan nu in Troyes. Om 14:00 waren we daar al. Nog even het lekkere weer meepakken. En lopend naar de erg oude maar gezellige binnenstad gelopen. H nog even geshopt voor jurkjes en aanverwante zaken. Alles bij elkaar toch weer 2,5 uur gelopen (de route die op de grons stond aangegeven)

De borrel smaakte daarna prima. De camping (best groot) staat nu bijna helemaal vol met opvallend veel nederlanders. Zo veel hebben we er lange tijd niet gezien. Ook weer meer mensen met caravans. Onze nieuwe buren (nederlanders) waren vanmiddag al zo bezig met hun caravan en mover. In principe zijn het twee ruime plekken aan de linkerkant en twee aan de rechterkant. En ertussen een straatje. Wel alles gras en tussen de bomen. Maar nu staat hun auto naast onze camper op de 2e plek links en hun caravan op het straatje. Heel bijzonder vonden we. Nu we terug zijn denken we te snappen waarom. Ze hebben ook een satelliet schotel. Eentje op een driepoot, die nu bij ons voor de camper staat, anders was er geen 'zicht'. En de kabel waarschijnlijk niet lang genoeg om de caravan op de plek te zetten. Ik hoop dat ik er morgen omheen kan, we gaan op tijd weg. En dat ik er vanavond als ik in donker naar de wc ga, er niet over struikel. Zou vervelend zijn om hem weer opnieuw te moeten uitrichten.  Ondertussen is het 21 graden in de camper en overweeg ik de kachel aan te zetten. Buiten zitten er mensen met jassen en lange broeken onder een dekentje. Normaal zijn we niet zo moeilijk, maar de overgang is nu gewoon te groot.

De satelliet show

Woensdag 18 september
Heerlijk geslapen in het bos, doodstil en heel donker. Terwijl H brood ging halen heb ik even koffie gezet. De spullen opruimen en vertrokken. Gisteren gekeken naar een camper plek bij een kasteel en dat in de navigatie gezet als richtpunt. Onderweg nog even lekker koffie met appelgebak genomen. Toen rond lunch tijd een plek om te lunchen. Maar ja, als je op zoek bent naar een leule plek dan is er niets te vinden. En dat terwijl de route echt wel weer de moeite waard was. Op een gegeven ogenblik een andere plaats op de borden gezien die H herkende. Dat bleek een leuk dorpje te zijn met een camperplaats op een oude camping naast een kasteel. Uiteindelijk de lunch daar maar gedaan rond vier uur op een bankje bij het water naast de camper. Daarna rondje dorp, het kasteel ging ondertussen bijna dicht dus dat maar overgeslagen. In plaats daarvan op een terras wat gedronken. Maar uit de zon werd het snel koud, voor ons dan want het is nog steeds 23 graden. Op de camperplaats is het al lekker vol aan het worden en jawel de grijze golf is hier druk bezig. Allemaal wijzen en een plekje zoeken met satelliet ontvangst. Dat is natuurlijk best lastig onder bomen. En dat terwijl overdag iedereen er schaduw van wil hebben. Rare jongens die camperaars met tv schotel. De buurman naast ons heeft alle vrije plekken al gehad en gaat nu weg, waarschijnlijk naar het busparkeer terrein bij het kasteel want daar staan geen bomen. Gelijk weer iemand anders die zijn schotel komt proberen. Drie man sterk, druk wijzend naar een stukje blauwe lucht tussen de bomen door. Goh wat gek die heeft ook geen ontvangst. Boos gaan ze weer verder. Het zal wel aan ons liggen, misschien komt onze tijd ook nog eens. Wij pakken gewoon een boek of tijdschrift (ok of netflix op een tablet) Wij hebben weer gratis entertainment gehad, daar kan geen tv show tegen op.

Weer dolfijnen

Dinsdag 17 september
Geen brood op de  camperplaats. Ook de naastgelegen camping had geen brood. Onze engelse buren waren al vroeg vertrokken. Wij aan de ontbijtkoek en koffie lekker wakker worden in de zon. Het was al gelijk flink warm. Na het 'ontbijt' vertrokken. Nog even langs het loospunt, dat is het mooie van een moderne camperplek, daar klopt de hele logisitek. En vertrokken richting noorden. We doen het in kleine stukjes om het mooie weer en de vakantie omgeving zo lang mogelijk vast te houden. Onderweg nog even tanken en boodschappen gedaan. En jawel hoor, ik had al aangegeven er zin in te hebben. Verse gegrilde kip. En dat hadden ze. Dus bij aankomst in Biscarrosse gelijk aan de lunch met kip. Heerlijk.  We staan nu in een pijnboom bos op 300 meter van de oceaan. Weer een camperplek, alleen is het hier wel een  stuk drukker. We schatten dat er zeker 100 campers staan. Maar door de opzet en het verspreid staan in een bos is daar niets van te merken. En we zijn onderhand zo handig in het rechtzetten van de camper (die normaal altijd al lager staat aan de voorkant) dat we zelfs in een bos recht kunnen slapen.

Na de kip even naar het strand gelopen. Daar was het nog vreselijk warm. Toch eerst nog maar wat drinken bij de camper. Daarna naar het dorp gelopen. Erg gezellig dorp, zelfs nu nog in het naseizoen. Waar we het wel over eens zijn is dat we hier in het hoogseizoen echt niets te zoeken hebben. Nog een ijsje op de boulevard gekocht en terwijl we het opeten komt er weer een school dolfijnen voorbij! Wat blijft dat toch een bijzondere ervaring. Toen via het strand weer terug terwijl we in de golven bleven turen, op zoek naar nog meer dolfijnen.  Onze beweging dus wel weer gehad. Nu de fles rose even opmaken, dat scheelt weer gewicht en bepalen waar we morgen heen gaan. Het ziet er naar uit dat het overal nog goed weer is, dus dat gaat het probleem niet zijn.
Het is nu 22:00, doodstil, en vreselijk donker op de camperplaats, een laatste rondje lopen slaan we dan ook maar over vandaag.

Cocktails op het strand

Maandag 16 september
Gisteravond regen, vannacht ook een paar keer een bui. Vanochtend gelukkig droog. Maar een waardeloze camping. Vreselijk kleine plekken, winkel en restaurant zijn er in principe al mee gestopt voor het seizoen. Maar goed, zal de details beparen, maar de hoge prijs absoluut niet waard. Erg jammer dat de camperplek vol was, die was met 10 euro veel goedkoper, dichter bij de stad en had betere fasciliteiten. Daarna doorgereden richting het westen en daar werd het weer steeds beter. Nog even een kleine twijfel of we in de buurt van Hendaye zouden stoppen. Maar besloten een klein stukje verder te rijden. Deze route was weer echt de moeite waard.  In totaal een 270 kilometer gereden en ondanks dat tolwegen vaak niet zo mooi zijn om te rijden was dat hier niet het geval. Staan nu op een super moderne camperplek (opening 2019) aan de oceaan. Bij Ondres, een kilometer of 8 onder Capbreton.

Gelijk door naar het strand, ben deze vakantie nog niet het water (of zwembroek) in geweest en het is hier zo warm (28 graden) dat ik vrijwillig mee ga. Ook lang geleden dat ik zo lang op het strand gezeten heb. Dus een cocktail op de boulevard, met uitzicht op de oceaan had ik wel verdiend. Ondertussen met de kinderen aan het appen en snapchatten geweest.

Even terug naar de camper om te douchen en om te kleden en dan zien dat we nieuwe buren hebben. Onvoorstelbaar, heb je een camperplek met 100 plaatsen, mooi open en ruim opgezet en maximaal 20 bezet.  Gaan ze pal naast ons staan, inclusief waslijn. Nog een mazzel (voor hun) dat ze die niet aan onze camper hadden vastgemaakt. Gelukkig hebben we Spotify en een goede versterker, het zijn engelsen dus de explicit lyrics die ik gevonden had konden ze goed verstaan. Oh en na 10 jaar met de camper weggeweest te zijn kwam ik er vandaag pas achter dat de douchekop 2 standen heeft. Toen ik dit opbiechte bij H bleek dat ik dus niet de enige was.

Er bleek maar 1 restaurant open te zijn (degene met de beste beoordeling) en ondanks dat we geen reservering hadden kregen we een mooi plekje met uitzicht op de oceaan en de ondergaande zon. Wat een prachtplek en wat een heerlijk eten. Toch weer mazzel dat het gas het niet deed en we hier terecht kwamen. Maar het echte kadootje kwam nog. H had al een keer aangegeven nog eens dolfijnen te willen zien. Ik dacht vanmiddag al een dolfijn gezien te hebben maar ja, geen bewijs, ja een paar amdere mensen die ook naar de oceaan wezen. Maar vanavond, recht voor onze neus, eerst 2 en later echt een hele school. Volgens H zeker 20, zo voor onze tafel langs!  Nu het blog even maken, een laatste drankje, of 2 en gaan bedenken wat we morgen gaan doen.

Slapen zal wel lukken hier. Het blijft een heerlijke temperatuur, dus alle ramen open en het geluid van de oceaan op de achtergrond. Je hoort de golven omslaan, heel rustgevend.

Santander

Zondag 15 september
Wakker geworden met het geluid van de zee. Lekker even douchen en rustig koffie gezet. Daarna buiten ontbeten met nog steeds dat fantastische uitzicht. Nog wel een beetje bewolkt, maar heel bijzonder om daar zo te kunnen ontbijten. Heerlijk geslapen ook ondanks het gevoel dat de Guardia civil ons zou kunnen komen wegsturen. Maar ja het was zelfs voor hen waarschijnljjk te ver weg. Nog heel even een kleine twijfel om nog een nachtje te blijven. Niet gedaan, we zijn ruim 1800 km van huis en als we geen kilometers willen gaan stampen dan kunnen we beter een stukje richting het westen gaan.  Uiteindelijk 210 kilometer naar het westen gereden en terecht gekomen in Santander. De eerste stop was de camperplek, schitterend gelegen met alle voorzieningen, maar ja dat vinden meer mensen. Dus helemaal hutje mutje vol. Wel even water kunnen lozen en doorgereden naar camping cabo major. Deze ligt ongeveer 3 km uit het centrum en op 300 meter van de kust. We waren lekker op tijd dus gelijk de slippers uit en loop schoenen aan. De vuurtoren was maar 300 meter. Even rond gekeken en gelijk een stukje atlantic wall meegepakt. Doorgelopen langs de kust en golfbaan tot de boulevard. Het is een leuke stad, beetje mix van relax en doe maar gewoon met Monaco. Ze hebben hier in het centrum ook een roltrap om zo eenvoudig naar de kust te kunnen komen. Is aangemerkt als touristische attractie. Dus ach we waren er toch en die 40 minuten extra kunnen er ook nog wel bij. Dat viel tegen, de roltrap kwam ons tegemoed (ging alleen naar boven). Doorgelopen naar een nieuwe boulevard (grote stad) waar net een soort feest of visserijdagen aan de gang waren.  Bere druk dus, ook trekken veel spanjaarden er in het weekend ook op uit dus dubbel druk. Toen moesten we nog terug lopen.  Uiteindelijk waren we om 20:00 weer op de camping. Even borrelen, en gaan eten. Nu is het dus gelijk laat. Nog een borrel en gekeken wat we morgen gaan doen. Besloten om morgen wat verder te rijden om te voorkomen dat we overal moeten haasten. Het idee is door te rijden tot Frankrijk, ook omdat het daar nog mooi weer is. Maar morgen weten we pas waar we terecht gekomen zijn, het kan ook zo maar toch Spanje zjjn.  Want Bilbao en San Sebastian staan ook nog op het lijstje.

De roltrap in Santander

Een nieuwe mijlpaal

Zaterdag 14 september
Weer een mijlpaal, nee niet nog meer kilometers, maar de 400ste nacht in de camper geslapen. Toch leuk dat we dat hebben bijgehouden en dat we dus meer gebruik van de camper gemaakt hebben dan gedacht. We komen nu in totaal op gemiddeld 12% van een jaar dat we met de camper weg zijn geweest en dat de afgelopen 9 jaar!  Op naar de volgende 400 want we zijn het er  deze vakantie wel over eens, dat de camper ook prima geschikt is om met zijn 2'en weg te gaan. De extra ruimte gebruiken we lekker om de fietsen binnen te zetten en voor de rest merk je er niets van.

Lopend toch nog maar wat boodschappen gedaan en daarna de camper klaargemaakt voor een of meerdere dagen camperplaats. En richting het westen vertrokken langs de kust. We gaan dus echt nog niet naar huis.  Uiteindelijk via smalle en heel smalle en nog smallere weggetjes aangekomen bij een strandje/baaitje. We staan boven op de rots, op een punt met zeker 270 graden uitzicht over de kliffen en het water. Een paar meter tussen de camper en een steile afgrond van zeker 50 meter. Daaronder hoor je de golven op de kust beuken. We gaan kijken of we hier vanacht ook kunnen blijven staan (wild kamperen) en dus overnachten. Als dat lukt dan is dit van al onze camper overnachtingen een gedeelde eerste plaats met Omaha beach. Onvoorstelbaar mooie plek. Buiten heerlijk gegeten en genoten van het invallen van de duisternis. Een vuurtoren zorgt voor drie snelle lichtbundels en dan weer even niet. Nog een laatste drankje en dan gaan we slapen.

Camperplaats

Vrijdag 13 september
Wat later dan anders, gisteren geen tijd (zin) meer om nog te gaan schrijven. In de ochtend  vertrokken uit Madrid, het was bewolkt maar nog prima qua temperatuur. De kans op regen schoof steeds verder naar achteren (van 11:00 naar 14:00). Maar we wilde geen risico lopen op slecht weer. We wisten gisteren al niet waar we heen wilde gaan, nou dat hadden we nog steeds niet. Om te voorkomen dat H het gevoel kreeg met de terugweg bezig te zijn, besloten om richting het noord westen te gaan rijden. En dan onderweg wel te kijken waar we konden stoppen.  Op wat bergen na (we zijn tot 1250m geweest) was het een vrij saai stuk. Alleen maar enorme landbouw velden. En ondertussen tikte de camper de 60.000 kilometers aan.  Weer een nieuwe mijlpaal, allemaal pure vakantie kilometers.  We hadden ook geen zin om weer in een stad te gaan staan dus Leon hebben we ook overgeslagen. Uiteindelijk staan we weer aan de kust in de plaats Gijon. Dit keer op een camperplaats bij de haven. Het laatste officiele plekje, met voorziening voor water lozen en innemen. Uitzicht op een strandje en bomen (schaduw) met picknick tafels. Nog even contact met het thusfront, die gaan vanavond bij de M's eten, was lastig plannen begrepen we vanwege drukke agenda's maar leuk dat het gelukt is. Na aankomst richting het centrum gelopen over een soort van boulevard. Ziet er allemaal erg vervallen en armoedig uit. Maar ze zijn wel bezig om het overal op te knappen. Het contrast is daarom wel groot. Het plaatsje is veel groter dan gedacht en niet helemaal wat we verwacht hadden.Daarom doorgelopen naar de andere kant. Daar werden we gewezen op iets door een oude Spanjaard. Met handen en voeten en veel Spaanse zinnen begrepen we dat  we door moesten lopen en omhoog klimmen. Hier waren de oude vesting werken (Cerro de Santa Catalina) en daarvandaan heb je schitterend uitzicht over de zee en de stad. Op de terugweg nog wat boodschappen gekocht en uiteindelijk pas om 22:00 begonnen met eten. En het is tenslotte vrijdag dus pizza. Gemaakt in de koekenpan en dat gaat dus prima.  Flesje Cava er bij en voor we het wisten was het bedtijd.

Madrid

Donderdag 12 september
Vandaag een drukke dag, maar niet heus.  Wel een mooie dag, werd gedurende de dag steeds warmer. Rustig aan gedaan, de spanjaarden beginnen ook nooit vroeg. Douchen en wat uit de noodvoorraad gegeten want tsja geen brood op deze camping. Daarna lopend richting metro station, dat was de eerste kilometer. De metro gepakt naar Callao. Het centrum van Madrid. Daar gelopen langs alle bezienswaardigheden. Van paleis tot museum. Wat een enorm leuke stad is Madrid. De temperatuur was prima, graad of 28 en heerlijk relaxed allemaal. Rond een uur of 2 bij mercado San Miguel wat gegeten. Staat in de hipster top 10 erg hoog, dus helemaal ons ding :-)  Is wel echt een aanrader. Een grote hal met allemaal tapas restaurantjes. Dus om 14:05 stonden we met een Aperol Spritz in de hand allemaal tapas uit te zoeken. Je kunt het slechter treffen met de lunch. Daarna door naar het grote stads park. Daar konden we met de UBER app op de telefoon een elekltrische step huren waar we verder mee gereden zijn.  Voor we het wisten ( en verschillende wijken en terrasjes verder)  was het 21:00 en tijd om echt wat te eten. Dat is ook prima gelukt, een lekkere steak, want vis zo ver van zee eten we natuurlijk niet. En een lekkere fles wijn (want drinken is belangrijk met het warme weer) Naast het terras was het een komen en gaan van verschillende straat 'artisten'. Niet allemaal even goed, maar ach we geven hier liever wat euros aan dan aan de vele bedelaars die we zien hier in de stad. In chronologische volgorde :

- 2 oude knarren met gitaar en ajax sticker op zijn  gitaar (sympathiek)
- Breakdance act met 6 jongens  (goed)
- Twee goochelaars (bijzonder slecht)
- Gitarist die lang en lekker speelde (leuk)
- Fagot speler (triest)

Daarna kregen we koffie en een speciale likeur in wafel bekertjes met een chocolade binnenkant. Dus toen ben ik de tel met artiesten een beetje kwijt geraakt. Nog een laatste rondje door de levendige stad en toen met de metro terug naar de camping. Ondertussen wel bedacht dat we ook met de kids hier best heen kunnen. ( Of toch naar Porto of Marrakech)

In de camper, na in totaal bijna 17 kilometer gelopen te hebben, een laatste gin tonic en het schrijven  van het blog terwijl H het nieuws checkt ( Helaas 2 doden door het noodweer aan de oost kust waar wij net vandaan komen) en op zoek zou gaan waar we morgen heen gaan. Want het slechte weer komt ook deze kant op. Dat laatste gaat ze nu morgenochtend doen want ze wil genieten van haar laatste drankje en dan naar bed . Morgen dus meer maar we terecht gekomen zijn.

Gota Fria

Woensdag 11 september
We zijn dus verder getrokken en dat is maar goed ook. De wind kwam terug en we werden wakker met flinke regen. Hoe anders dan gisteren, op de fiets in de zon. Spullen dus gepakt, betaald, brood gekocht en vertrokken. Onderweg gemene en harde wind, maar na een 150 km werd het droog en na 200km was het weer zonnig, lekker warm en was er niets meer aan de hand. Nou ja, wel flinke wind vlagen maar daar mag ik niet meer over bloggen. Het blijkt dat het weer type in de volksmond Gota fria heet en kan zorgen voor heel naar weer. En dat is precies wat ze de komende dagen bij Valencia (en de rest van de oost kust) verwachten. Met veel bliksem, hevige regen en overstromingen tot gevolg. Er is dan nu ook een officiele weerwaarschuwing. Wij zitten ondertussen in Madrid op stadscamping Osuna. Naast een groot park (van Juan Carlos de eerste) waar we 1,5 uur gelopen hebben. Ondanks mijn dikke knie ging dat beter dan met mijn zere billen op een zadel van een mountainbike. De camping is best druk en hopeloos ouderwets (geen deuren bijvoorbeeld maar een douche gordijn) Maar wel de duurste tot nu toe. Maar ja dat heb je met een stads camping, locatie locatie locatie. Ze hebben ook geen afgebakende plaatsen, het is dus nooit vol en iedereen staat schots en scheef en her en der. Gelukkig heb ik 50 meter stroomkabel want anders had ik, net als de buren, zelfs geen stroom.

Vanavond in een restaurant gegeten hier op de hoek. Buiten op het ommuurde terras. Geen idee dat je zo in de stad zit en met alleen spanjaarden om je heen. We waren met 21:00 zelfs wat vroeg om te eten. De rest zat nog aan de borrel. Morgen gaan we Madrid verkennen, nu de bezienswaardigheden even uitzoeken met een laatste borrel er bij en dan naar bed.

Valencia

Dinsdag 10 september
Vannacht begon het flink te waaien. Onze nieuwe buren, die gistermiddag 2 plaatsen en wel 5 verschillende manieren van staan hebben bekeken, en uiteindelijk de luifel zodanig vast gezet hadden dat we dachten dat ze hier permanent kwamen staan, zelfs die hebben vannacht de luifel weer in gedaan. Na het ontbijt vertrokken. We waren halverwege het onverharde pad toen het een beetje begon te regenen. Uiteindelijk doorgereden tot iets onder Valencia. (Het centrum hebben we ook gezien want we werden door het centrum gestuurd door de Stom Stom)
Het was in Valencia nog heerlijk weer en we zijn daarom op de fiets gestapt (zadelpijn van gisteren)  en langs de kust naar het centrum gefietst. Het blijft toch een hele gezellige gemoedelijke stad. Lekker op een terras gezeten bij het strand en daarna de stad door over alle fietspaden en terug door het beroemde park. Morgen ga ik niet fietsen, dat weet ik nu al vandaag ruim 35km gefietst #klaarmee.  Bij de camper zaten we net aan ons eerste glaasje toen het ook hier begon te regenen. Het is weer droog maar begint nu ook hard te waaien. Morgen zijn de voorspellingen hier ook niet best, dus we moeten bedenken wat we willen gaan doen. Een alternatief was een paella workshop , maar ja die is op donderdag. Dus als we vanavond nog wat bedenken dan blijven we. Anders trekken we verder, maar dat lezen jullie morgen wel.

Mountainbiken

Maandag 9 september
Weer een heerlijk dagje. Deze camping is echt heel rustig, of eigenlijk is het beter om het woord stil te gebruiken. Want er zijn best veel mensen en ook veel huisjes bezet, maar de ligging in het natuur park maakt het stil. Vanochtend was het een beetje bewolkt, maar de temperatuur was nog steeds heerlijk. Lekker weer de hele dag buiten in t shirt, slippers en korte broek. Na de lunch de fietsen gepakt en gaan fietsen. Het was maar goed dat we mountain bikes mee hebben want het was best pittig. Uiteindelijk bij de mooiste baaitjes en strandjes geweest. Maar  vooral over rotsen moeten rijden. En een stuk verdwaald waardoor we met de fietsen op ons nek door struiken moesten lopen op zoek naar een paadje. Onze benen zijn nu voorzien van schrammen en krassen maar we zijn weer terug bij de camper gekomen. Eind van de middag trok het weer helemaal open dus lekker een gin tonic bij de camper in de zon. Daarna heel gezellig en lekker bij de camper gegeten. De temperatiur blijft prima, we hebben een lekkere fles cava en nemen eerst nog een glaasje voordat we gaan afwassen.

Ouderwets de afwas gedaan samen. Gelukkig was het niet druk want we hebben samen wel de ruimte nodig. Een wasbak of 5 om precies te zijn. Ook nog even contact gehad met jarige broeder S die vertelde dat er nachrvorst in Nederland komt. Een beetje lastig te geloven hier.

Het weer zou hier ook omslaan (regen) hebben we gezien, dus morgen reizen we verder zuid. Het is moeilijk te geloven, we hebben nu alle ramen open en het is nog steeda 24 graden en vreselijk helder. We zien wel wat we precies gaan doen. Het  binnenland lijkt beter te blijven dus misschien trekken we ook wel naar het westen  richting Madrid. Nu de fles leegmaken en naar bed.

Steeds mooier

Zondag 8 september
Een reisdag :-)  We hebben weinig tijd nodig om op te ruimen en te vertrekken. Dus gewoon rustig douchen, ontbijten en gaan rijden. Bij de poort werd de sticker (die ze bij aankomst op het raam geplakt hadden)  er weer professioneel afgekrabt. Uitgezwaaid en nagekeken door een hoop mannen die nog een paar dagen  feest in het vooruitzicht hebben. Wij hebben genoeg gezien en trekken verder. Eerste stop een supermarkt, onze voorraad lekkers gaat hard. Dus terwijl H boodschappen doet sluit ik aan bij een tankstation. Wij lusten wel wat in de vakantie, maar de camper weet ook van innemen. De diesel is hier weer een stuk voordeliger dan in Frankrijk. €1,22 per liter, is maar 12 cent duurder dan luxemburg en 35 cent goedkoper dan Frankrijk. Daarna koers richting pont del Diabele. De duivels brug zoals de bijnaam is van Aqueducte de les Ferreres. Dit is een aquaduct uit de tijd van keizer Augustus. En vroeger 10km lang. Nu staat er nog een 200 meter. Maar erg indrukwekkend. Ruim 2000 jaar oud en het staat nog steeds. We zijn eerst naar boven gelopen en bovenlangs (meter breed) naar de overkant gelopen.

Daarna door het dal weer terug. Zit het met de beweging ook weer goed vandaag. De bijnaam komt door het feit dat de Romeinen de brug niet af kregen en hulp ingeroepen hadden van de duivel. Die heeft geholpen, waardoor het in 1 nacht klaar was, maar wel in ruil voor de ziel van de eerste die van het water zou drinken wat Tarraco (Nu Tarragona) zou binnenstromen. Dat hebben de Romeinen opgelost door een dorstige pakezel als eerste te laten drinken.

Nog even lunchen bij de brug en daarna door naar  Alcossebre een plaatsje bij een natuurgebied (Parc natural de la Serra d'irta). We staan daar schitterend, met uitzicht over de middelandse zee (ook vanuit ons slaapkamer raampje) Het lijkt op het einde van de wereld en de laatste 2 kilometer was onverhard. Dat hebben we stapvoets moeten rijden om de ergste kuilen te ontwijken. Maar het was de moeite waard.

De winkel ip de camping is de kleinste die we ooit gezien hebben. Maar we konden er wel brood bestellen voor morgen ochtend. Daarna zijn we naar de middelandse zee gelopen. Klein spannend paadje vanaf de camping en na 100 meter sta je in het water. Besloten om hier morgen ook te blijven en dan te gaan fietsen. Zijn allemaal mountainbike paden langs de kust. Contact gehad met het thuisfront en daar is het niet best. Dochterlief met sjaal om naar haar werk. En dat terwijl wij om half negen 's-avonds buiten eten in t shirt en korte broek. Uiteindelijk naar het restaurant gegaan om te eten. Erg gezellig en in ons beste Spaans besteld en dat is gelukt. Heerlijk Paelja gegeten, we zijn tenslotte in Spanje. Nog een allerlaatste drankje in de camper en dan is het mooi geweest.

Sitges

Zaterdag 7 september
Vannacht regen gehad, het is dat H er uit is gegaan voor de handdoeken want vanochtend was er niets meer van te zien. Stralend weer en strak blauw. Aangezien we toch de stad wilde zien hebben we besloten nog een dagje te blijven. Erg leuke stad met veel cubaanse invloeden en bouwstijl. Alleen de hoeveelheid homo's grenst aan het onwaarschijnlijke. De stad staat er al om bekend weten we nu, maar er is ook een speciale gay feestweek waardoor de stad gewoon is overgenomen door mannen met baarden. Ja ze zijn te herkennen aan baarden en snorren. Jong en oud, dik en dun, groot en klein maar het gemeenschappelijke is de snor en baard.  Lopend over de boulevard de stad in gegaan en ik had op voorhand een tour geboekt. De familie Bacardi komt namelijk uit Sitges en we hebben een erg leuke rondleiding gehad in het museum en aansluitend een workshop cuba libre en mojito maken. Nog door wat straatjes gelopen en bijna op een terras gaan zitten maar uiteindelijk terug gelopen naar de camping en daar gegeten. Morgen gaan we verder zuid. Straks nog maar even bepalen hoe ver we willen rijden. Zal wel weer lekker rustig zijn op zondag.

Aparte sfeer

Vrijdag 6 september
Weer een reisdag, maar niet alleen. Besloten om door te rijden naar Spanje. Onderweg bijna gestopt in Lloret de Mar of Blanes voor een stukje cultuur, maar eerst doorgereden naar Montserrat. Deze berg is wereld beroemd door haar unieke silhouet. De rotspunten lijken wel tanden of vingers. Deze vorm komt door slijtage vanwege wind, regen en kou. Het is ook een heilige berg waar jaarlijks miljoenen pelgrims komen (waaronder veel FC Barcelona fans) Om hun dank te betuigen aan het houten mariabeeld (de zwarte madonna). We hebben de camper bij het station neergezet en zijn met een tandradbaan omhoog gereden. Het was natuurlijk allemaal veel groter dan gedacht dus eerst het klooster bekeken en daarna lekker gaan lopen. H was bijna niet te houden toen ze het spoor van de GR4 ontdekte. Lekker zonder voorbereiding of drinken, gaan lopen. Morgen vast spierpijn. Daarna weer met de trein de berg af en doorgereden naar Sitges een plaats onder Barcelona. Daar staan we nu op camping Sitges. We kregen een plek aangewezen, hebben de camper neergezet, stroom aangesloten, stoeltjes naar buiten en aan de vrijmibo. De sfeer op deze camping is wel apart, weet niet precies waarom. Misschien omdat er vrij veel engelsen zijn. H wilde toch nog even zwemmen dus die is vertrokken richting zwembad. Het is al half acht en ik heb geen zin meer om naar de stad te lopen. Misschien hier morgen ook maar blijven om de stad te bekijken voordat we verder zuid gaan. We zijn nu precies een week weg en vermaken ons nog prima.

Zo, deel 2 van het blog vandaag. We zijn nu terug van het eten. Ik had gelezen dat het restaurant goed was, dus waarom zelf gaan koken. Zonde van het gas, we kunnen het beter bewaren  voor momenten dat we het echt nodig bebben. Lekker gegeten, salade voor de vitamines vooraf en Paella met vlees en vis als hoofdgerecht. Flesje Catalaanse wijn er bij en het feest was compleet. Daarna kon er alleen nog maar koffie in.  We zijn er ook uit waaron we het een aparte sfeer vonden hebben. Heeft niets te maken met engelsen. Heeft meer te maken met het feit dat hier bijzonder veel homo stellen op de camping zitten. En met bijzonder veel bedoel ik de meerderheid. En we denken ook te weten waarom ze hier zitten.

Naalden

Donderdag 5 september
Vannacht begon het te waaien en dat was vanochtend nog steeds het geval ( en bewolkt). En aangezien we onder dennen bomen staan vliegen de naalden je om de oren. Even van je stoel af en hij ligt weer vol met naalden. Echt niet normaal hoeveel het er zijn.  H wilde zwemmen vanochtend maar het zwembad was nog dicht. Ik was voor de zekerheid in bed gebleven ;-) Toen rustig ontbeten en door de harde wind werd het snel weer onbewolkt. Veel meer dan lezen hebben we daarom niet gedaan. In de middag naar het stadje  gelopen. Op het strand werd je gezandstraald zo hard waaide het. We begrijpen nu ook waarom het strand leeg was. Voor de wind heen en uiteindelijk zelfs doorgelopen naar de haven (8km)  en daar lekker wat gedronken op een terras. Het stadje zelf is niet veel aan. Enorm gericht op strandgangers, dus veel luchtbedjes en bodyboards, step verhuur, barretjes en ijstentjes. Nog een knuffel voor een palmboom op verzoek van M en wat nieuwe plannen bedacht voor andere vakanties. De bar op het strand bij de camping was gesloten, net als de bar op de camping. Gelukkig zijn we niet voor een gat te vangen en hebben de domibo met olijven en gin tonic bij de camper gehouden. Even contact met het thuisfront gehad en ook daar was alles onder controle. Daarna douchen en verkleden en kijken waar we wat te eten konden krijgen. Nog een keer 10km lopen hadden we geen zin in, koken ook niet echt alhoewel ik denk dat het gas het prima deed. Dus naar het restaurant op de camping. En zoals verwacht, het eten is okay, de bediening laat wat te wensen over. Hoe ze op deze manier door het hoogseizoen gekomen zijn is ons een raadsel. Waarschijnlijk was er ander personeel en zijn de mensen die er nu zijn vervangers. Een andere verklaring is er niet.  Maar goed, alleen een hoofdgerecht verder zijn we nu weer in de camper. We nemen een laatste drankje en gaan dan naar bed. Al met al weer een  lekker dagje, morgen gaan we verder zuid.

Rustig reisdagje

Woensdag 4 september
De dag begon weer stralend. Lekker buiten gegeten en de boel ingepakt. Nou ja het mag eigenlijk de naam inpakken niet eens hebben. Rond half twaalf vertrokken, onderweg nog even getankt terwijl H boodschappen aan het inslaan was. Met dit warme weer moet je goed drinken en voor de zekerheid ook wat snacken. Dat gaat nu weer lukken. Ongeveer 1.5 uur gereden met 85km/h om niet te vroeg bij de volgende plek aan te komen want dan is er overal middag pauze. We staan nu op vier sterren camping la Marende in het plaatsje Argeles plage. Het is gewoon weer gezellig druk. We schatten dat meer dan 80% van de plaatsen bezet zijn. Niet slecht dus. Na de lunch een rondje camping gedaan, mooi groot zwembad er bij, en een luxe toiletgebouw waar je kunt verdwalen. Even gekeken bij het strand en ook daar was het best druk. H is gaan zwemmen in zee en ik heb liggen luieren en lezen  bij de camper. Beetje kijken naar de eekhoorns die hier door de boomtoppen rennen. En andere voorstelling gehad van onze overburen (fransen) die hun camper op 5 verschillende manieren op de toch echt ruime plek hebben gezet. Uiteindelijk hebben ze het opgegeven en staat hij weer exact zoals de eerste keer.  Wij hebben ook een mooie ruime plaats met veel schaduw. En om zeven uur vanavond was het nog strakblauw en 29 graden. Tijd voor een gin tonic en bedacht wat we verder gaan doen. Het restarant stelde niet zoveel voor en was redelijk vol dus met een afhaal pizza lekker bij de camper gegeten. Morgen blijven we nog een dagje staan. Het tempo is er uit, het weer is prima en we willen morgen het plaatsje bekijken.

Er gebeurd niets, maar toch heel veel

Dinsdag 3 september
Uitgeslapen. Heerlijk. De camping is lekker rustig en alles was lekker donker binnen.  Rustig opgestaan, douchen, koffie zetten en ontbijten. Het weer is perfect, strak blauw en een graad of 28. Naadloos door van ontbijt naar middag, nog meer koffie en in de schaduw bladen lezen. Ik begin al lekker in te lopen in de autoweken. Ben al bij de special van 2018 (die is van eind 2017 met de te verwachten modellen van 2018). Het was te warm om gelijk te gaan fietsen. Onvoorstelbaar wat er toen gebeurde, terwijl ik stil zat ging mijn slipper kapot, ja je maakt wat mee op een camping. Van H mocht ik gelijk nieuwe kopen, maar ik heb lekker even zitten knutselen. Gaatje in het afgebroken ringetje gemaakt, eromheen getrokken en een stukje metaal verhit en er door geperst. Net een aflevering van we zijn er bijna, er gebeurd niets maar toch 'heel veel'.
Toen was het opeens half vier, de fietsen uit de garage en een rondje rustig gefietst. Is echt een strand plaats. Buiten de boulevard is er weinig te beleven, hier en daar een casino en vooral veel, heel veel luxe campings. Onderweg fruit gekocht en bij de camper lekker aan de meloen met rauwe ham. Nog een borrel er bij en voor we het wisten was het acht uur en tijd om naar de stad te lopen voor het diner. Weer heerlijk en gezellig gegeten. Lekker flesje witte wijn, zalm als voorgerecht en gamba's als hoofdgerecht. De vakantie is zo slecht nog niet. Er was live muziek en dans op het plein, daar nog gekeken en toen naar huis voor een laatste borrel. Morgen weer een 'reisdag'  we gaan nog 1 stop maken voordat we Spanje in gaan, waar weten we nog niet precies, maar wel weer ergens aan de kust. Dus een heel lange reis zal het niet worden.

Vents

Maandag 2 september

Op tijd op, we beginnen alweer een ritme te  krijgen. Een aantal dingen lopen nog wat stroef, wie doet bijvoorbeeld wat. En dan niet omdat we het niet willen doen, maar meer omdat we toch onbewuste taken hadden. Zo zijn we gewend dat J de koelkast op 12V zet als we gaan rijden. Nu dus niet, alle drank lauw. Kijk dat soort zaken.  De camping was gisteren redelijk vol gelopen en stroomde nu weer rustig leeg. Eerst maar koffie gezet en ontbeten voordat we verder gingen. Voor de wind, zuidwaarts  gereden. We zijn een 300 kilometer zuidelijker gestopt in Valras Plage. Een plaats aan de middellandse zee. Erg gezellige stad en gelukkig nog vol met touristen. Niet hoogseizoen vol, maar gezellig vol. We waren er al om half 2 dus genoeg tijd voor een rondje door de stad en even zitten op de pier. Waar we achter gekomen zijn, is het feit dat de meeste putdeksels uit het plaatsje komen waar we zaterdag waren. Hier is dat stadje dus wereld beroemd door. Op heel veel putdeksels staat dan ook PAM (Pont à Mousson).  
Daarna terug naar de camper en uitgezocht  waar we het beste konden gaan eten. (2 stuks want je weet maar nooit en je wil niet uitkomen bij een klein restaurantje in een leeg stationnetje) Eerste restaurant was op maandag dicht. 2e was om kwart voor acht nog redelijk leeg. "Geen reservering ? Dan mag u kiezen uit deze 2 tafels". Een kwartier later zat alles vol. We waren in een avontuurlijke bui, dus gewoon drie gangen bestellen met als hoofdgerecht de Assiette "Entre Nous". Met gamba's, gevulde inktvis en nog een paar zaken waar zelfs google de vertaling niet van wist. En een fles witte wijn, wat in een plastic emmer met ijs aan een beugel aan tafel werd gehangen. H een kaasplankje toe, en ik dacht een kaasplankje met witte of room kaas besteld te hebben. Bleek het kwark met een framboos en wat jam te zijn. Waarmee mijn 1e restaurant wet gelijk weer werd bevestigd *1 Een laatste borrel bij de camper en besloten hier morgen nog een dagje te blijven.

Er is nog meer maar daar mocht ik van H niet over bloggen. Dus alleen op eigen risico, H heeft jullie gewaarschuwd. Ik kan er niets aan doen, als Z ben ik erfelijk belast.

Onderweg richting zuiden begon het steeds harder te waaien (nee er zaten geen haaien). Dus tijd voor een goed gesprek over soorten vents, het franse woord voor wind.  We zagen meerdere windvanen langs de weg en de camper kreeg  af en toe een flinke slinger.  Ook  bordjes met Vent Volante, wat iets van windvlagen is. Daarna Vent Laterale waarna  ik me dus afvroeg wat erger was om last van te hebben. Een wind vlaag  of een laterale wind. Door dit laatste was het goede gesprek afgelopen. H vond dat ik er weer iets smerigs van wist te maken 😇 Jammer , ik was pas net begonnen, erg interessant onderwerp. Er is ook nog iets als Vent mouillé (uit de Auvergne), wat natte wind  betekend 😎  Voor meer info kijk op wikipedia *2

*1 Als het hoofdgerecht in een restarant goed is moet je zeker geen goed toetje verwachten. Het is het een of het ander. (Andersom werkt ook)
*2 https://fr.m.wikipedia.org/wiki/Liste_de_vents

Pas à travers le peage

Zondag 1 September
Vanochtend wakker geworden met het muziekje van het programma "We zijn er bijna" in mijn hoofd. Vanacht liggen dromen over scenes als : Vandaag is een reisdag. De voorbereidingen zijn in volle gang en iedereen is zenuwachtig want er staat een lange reis van bijna 200 kilometer voor de boeg. 

Gelukkig deden we bij het wakker worden niet mee met het programma. Wel hadden we een "reisdag". Maar dat ging bij ons vlot. Douchen, koffiezetten, stroomkabel los en wegrijden. Rond half negen reden we verder richting het zuiden. Besloten om niet te gaan haasten. Dus de peage vermeden en lekker binnendoor. Schitterende omgeving en van alles gezien. Onderweg vers brood gekocht en opgegeten. Het was ook lekker rijden vandaag, zondag dus geen vrachtverkeer en een beetje bewolkt. Een ideale combinatie, alleen het schoot natuurlijk niet op. En aangezien we maandagochtend niet voor Lyon in de file willen  zitten, toch maar even peage kilometers gemaakt. Om zo voorbij Lyon te komen. Volgens de navigatie scheelde dat namelijk ruim drie uur.  Maar echt slaapverwekkend saaaai. Na Lyon via de meest spannende kleine weggetjes (lang leve de kortste route optie van Waze) terecht gekomen in Saint Donat sur l'Herbasse, ja het bestaat echt. Vandaag 575 km gereden, de camperplaats zag er niet erg uitnodigend uit. Dus nu staan we op camping Les Ulezes die van alle gemakken is voorzien. We hebben zelfs een eigen stenen huisje met toilet, afwas en was gedeelte en douche. Ook is er stroom voor de camper en als we willen een vaste aansluiting op het water en de afvoer. Best wel luxe dus.  Bij de camper gegeten, ik had weinig zin meer om nog naar het dorp te lopen en het 'camping restaurant' zag er niet heel geweldig uit. En met de ervaring van opgewarmde diepvries pizza's uit het verleden toch maar besloten zelf te koken. Nadeel is dan wel dat je moet afwassen. Toen ik daarbij een selfie nam en doorstuurde naar de kids met de mededeling dat ik ze miste, snapte S de grap meteen. Maar stiekum hebben we al een paar keer gezegt, goh toch vreemd zonder kinderen. Na het eten nog een borrel ( ok, 2) en gekeken waar we morgen heen willen. Besloten om nog verder zuid te trekken. Waarschijnlijk wat minder ver dan vandaag zodat we nog ergens aan de Franse kust kunnen staan en niet geljjk Spanje in schieten. We zullen zien. Het is veel drukker dan gedacht, inderdaad veel oud vakantie volk, maar ook mensen met kleine kinderen of uit de werkende leeftijd zoals wij.

Pont à Mousson

Zaterdag 31 augustus
Zeven uur wakker, in een ruk doorgeslapen. Even een licht ontbijt met koffie en om half negen stond ik de camper van nieuwe diesel te voorzien en was H naar de bakker. Onderweg richting zuiden toch wat drukker dan gedacht. Bij Luik in de file gestaan en later nog een paar keer wat stroperig bewogen. In Luxemburg in de rij voor het tanken, scheelde bijna 50 cent per liter met vanochtend bij een witte pomp! Jammer genoeg ging er maar 70 liter in 😜
Na Luxemburg niet veel zin meer om te rijden, veel vrachtverkeer en de zaterdagmiddag spits. Dus gestopt in Pont a Mousson. Voor ons een onbekende plaats. Voorkeur had de camperplaats en anders werd het een camping iets verder weg. De camperplaats aan de haven had nog plek en lag minder dan 500 meter van het centrum. Dus de camper neergezet en gelijk naar het centrum gelopen. Het stadje bleek veel leuker dan gedacht. Sterker nog er was vandaag groot feest. Dus heerlijk op het terras aan een biertje gezeten terwijl de soundcheck voor de avond aan de gang was. Ons frans is niet zo goed maar er lijken wel bekende bands te gaan spelen. Om half zes stonden er al rijden mensen vooraan te wachten zodat ze bij aanvang om 20:00 bij het podium konden staan. Eerst nog even terug naar de camper om te douchen en daarna terug naar de stad. Tsja met een dergelijk groot feest is de stad natuurlijk afgeladen vol. En omdat wij bijna nooit aan reserveringen doen hadden we vanavond pech. Het werd Mc Donalds want alles was Complet of Reserve. Daarna naar het grote plein, mega druk en allemaal meezingers. Niet voor ons dus, de lekkere muziek van vanmiddag komt waarschijnlijk later op de avond. Nu lekker bij de camper een laatste borrel en dan ga ik slapen.

De eerste camperplaats

Vrijdag 30 augustus
Rond half drie vertrokken richting het oosten. Beetje met een vreemd gevoel, wel in de camper maar onderweg naar een zakelijke afspraak. Ook vreemd met zijn tweeen zonder kinderen. In de buurt van Hoorn bijvoorbeeld al een zak snoep open gemaakt, en ondanks het geritsel geen verzoek van achteren om nog een snoepje. Ja we missen ze nu al, maar dat zal nog wel een paar keer gebeuren. Een tussenstop gemaakt in Ruinerwold en van daar uit ben ik verder gegaan met de auto naar Emmen. Rond half elf weer terug en toen begon de vakantie. Gezellig nog even wat gedronken en gekeken wat het weer doet in europa. Op dit moment ziet de Spaanse oostkust er uit als kanshebber voor onze vakantie. We zullen zien. Morgen willen we om 7 uur opstaan en dan op tijd vertrekken. Eerste nachtje in de camper, bij het naar bed gaan zeiden we, wel een drukke camperplaats, 2 minuten later sliepen we.

Terug naar Orlando

Vrijdag 4 januari
Dit ga ik wel missen. Zo iedere ochtend samen ontbijten. Vanochtend op tijd op, maar ruim de tijd genomen voor het ontbijt. Vannacht vreselijk realistisch liggen dromen.  J heeft erg zijn best gedaan het complete buffet leeg te eten dus die had voorlopig geen honger meer. Daarna in de auto gestapt en richting Orlando gereden. De rit was niet zuinig maar ging wel lekker vlot. De maximale snelheid was hier 70 maar het ging wat sneller. Gelukkig was de hotelkamer op tijd klaar dus konden we daar de spullen gelijk heen brengen en om 13:30 waren we klaar. Besloten om toch nog even te gaan shoppen (niet mijn idee). Eerst naar de Orlando mall, daarna door naar de Outlet. De bedoeling was om daarna te gaan golfen, maar rond 17:00 begon het te waaien en enorm te regenen, dus iets langer in de Outlet en omdat het vrijdag is daarna een "Italiaans" restaurant opgezocht. Prima gegeten alhoewel het wel vreemd is om geen Italianen in een Italiaans restaurant te zien of horen en de voertaal Spaans is.  In het hotel nog even wat gedronken en de koffers gepakt. Morgen gaan we terug naar huis.

Terug naar Amerika

Donderdag 3 januari
Laatste dagje op de Bahama's. Wat vliegt de vakantie toch voorbij. Vanochtend rustig aan gedaan, voel me nog steeds niet lekker en loop de hele tijd te niezen en snotteren. De rest is na het ontbijt nog even gaan zwemmen. Oh en ik ben met S nog even naar het strand verderop gereden want ze wilde daar nog wat foto's maken. Daarna naar de 'lounge' gelopen. Bevalt wel prima dit soort vluchten, geen rijen, geen moeilijke security checks. Nog een laatste keer langs het hotel gevlogen en in 30 minuten terug in Miami. Daar duurde het wat langer omdat we voor vingerafdrukken bij Homeland security naar het haven kantoor moesten.  Voor het eerst dat we zo door de immigratie heen gingen met zijn vieren. Zit je daar in een kaal vertrek te wachten op wat komen gaat. Komt waarschijnlijk toch niet zo vaak voor. Maar uiteindelijk na het nemen van vingerafdrukken en een nieuwere stempel  was het : welkom in the USA. Terug naar het  vliegveld en de auto gepakt naar Fort Lauderdale. Daar snel de spullen in het hotel gezet en onderweg naar de drive in bioscoop  wat eten gekocht. Hele spannende film, Escape room gezien. Was  toen de film begon erg druk maar we waren vroeg en stonden er als eerste en dus een prima plek. Voor ons al een 2e keer maar voor de kinderen een nieuwe ervaring. Weer eens wat anders dan een YouTube of Netflix film. Voor ons doen dus laat in het hotel terug. Morgen inpakken en terug richting Orlando, bah wat gaat het toch vreselijk snel.

Haaien

Woensdag 2 januari
Nog niet helemaal lekker, of zoals H vanochtend tegen me zei: je ziet er niet uit, dus meer in de trend van helemaal niet lekker. Maar een aspirine er in en hop naar het ontbijt. H zat om 07:00 op het balkon de zonsopgang te fotograferen, erg mooi. Maar goed het ontbijt, rond 08:00 gedaan en daarna de zwembroeken aan. Als vervoer een golfkarretje gehuurd. Daarmee met zijn vieren het eiland over gereden naar het meest zuidelijke puntje. Daar zijn H, J en S gaan zwemmen en schelpen op duiken. Echt mega grote schelpen te veel en te zwaar om mee te nemen. Dus maar op de foto gezet. Toen een stukje terug richting hotel. Het is net als op Nassau, enorm luxe op het resort en daarbuiten flinke armoede. Vervallen krotten, gedumpte auto's etc. Maar schitterende stranden met lokale ondernemers met koelbox en drankjes of kokosnoten, ligbedden etc. Maar alles heel relaxed en zeker niet opdringerig, het moet tenslotte niet op werk van lijken.  Daar bij een van die 'tentjes' ook iets gegeten, een lokaal gerecht, Conch. Zijn van die grote schelpen uit de frituur. Druipend van het vet en met de smaak van fietsband of, misschien een betere vergelijking de taaie neef van calamares.
Daarna door naar het hotel en daar de belofte van ruim 10 jaar geleden aan J ingelost. Namelijk zwemmen op het dak van een Hilton hotel. Ooit willen doen in Daytona beach, waar het uiteindelijk te koud was om met een klein kereltje te gaan zwemmen. Wel goed - goed gemaakt want dit was een infinity pool op de bovenste verdieping met uitzicht over de baai en langs vliegende watervliegtuigjes. Daarna gelijk door naar het zwembad op de begane grond wat rondom het hotel loopt en daar nog even in de zon gezeten om op te drogen. Nog even richting het derde zwembad gelopen via het haventje (ja het is een groot resort). Daar was iemand vis aan het schoonmaken en het afval gooide hij in zee. Daar kwamen allemaal visjes op af waardoor we bleven kijken. Totdat hij de grote resten ook weggooide en er een  stuk of drie haaien van zeker 3,5 meter op af kwamen. Dat was wel even schrikken. Zeker omdat H en J vanochtend in hetzelfde stuk gezwommen hadden. Ook bijzonder dat er een bord hangt waarop staat dat je de haaien niet moet voeren. Maar goed dat zal de laid back houding van dit hele eiland wel zijn. Nog even douchen en daarna in de golfkar in donker het resort af naar een lokaal eettentje waar we prima vis gegeten hebben en gemerkt hebben dat we vandaag toch wel wat roder zijn geworden ondanks het insmeren. Nu op de kamer even bloggen terwijl H en S een spelletje doen en J  op YouTube zit. Lekkere kop koffie er bij en ik ga van zakdoek naar zakdoek en van warm naar koud en weer terug. Nog een laatste drankje en dan naar bed.

Reisdag

Dinsdag 1 januari
Vandaag weer een reisdag, nou ja reisdag kun je het eigenlijk niet noemen. Vanochtend eerst rustig de koffers gepakt daarna nog even ontbeten in het hotel en uitgecheckt. We mochten gewoon gebruik blijven maken van de faciliteiten. Dus in plaats van krampachtig iets te gaan zoeken om te gaan doen voordat we naar de Bahama's gingen zijn we lekker op het strand gaan liggen. Een prima keus want het ging maar om een kleine 2 uur. En ondertussen hebben we weer enorm veel dieren gezien. De hagedissen die we in de boom zagen zitten bij ons balkon waren toch maar kleintjes vergeleken met degen die we nu gezien hebben. Echt enorm grote beesten die ook nog gemeen zouden kunnen bijten. Er loopt een riviertje naast het hotel wat bij het strandje uitkomt. Aan de overkant hoorde ik op een gegeven moment een plons. Er was er stomweg een uit de boom gevallen, en die zwom nu met een rotgang naar de kant van het hotel. Heel apart om te zien hoe snel die beesten kunnen zwemmen. Even daarna kwam er op zijn dooie gemak nog een manatee langs zwemmen, gewoon weer in het wild. Het water is hier heel helder dus je kon hem nu ook goed zien. Wat een enorme beesten zijn het toch. Verder nog vogels die Justin als een soort volgelvanger van de Keys achter zich aan lokte door te kraken met een plastic flesje. Dus jullie begrijpen die 2 uurtjes vlogen zo voorbij en ben ik in mijn tijdschrift, gekocht op Schiphol, nog niet verder dan een kwart. Daarna richting Miami, het was wat drukker dan gedacht maar 5 kwartier later stonden we aan het water, kregen we immigratie papieren in te vullen en werden onze koffers gewogen. De vlucht was geweldig. Wat een ervaring om van de kant, hij was de kant op gereden zodat we eenvoudig konden instappen, het water in te taxiën en dan naast een enorm cruiseschip op te stijgen.  Het eerste deel bleef hij heel laag vliegen zodat we Miami goed konden bekijken. Na een krappe 40 minuten kwamen we aan in Bimini. De landing was even spectaculair, veel water, veel schuim en toen lagen we aan de pier. De douane en immigratie was een lachertje. Stempel op je visum en stempel in je paspoort bij de immigarions en bij de douane ging het als volgt:. Yo, zijn dit jullie koffers ?  Fine, hebben julie nog iets mee wat niet mag ? Nope ? OK  welkom op de Bahama's 😎.
We hebben maar geen taxi of golfkarretje genomen naar het hotel, want het was 350 meter lopen. Dus al met al viel de reisdag wel mee.  Het hotel/resort is splinternieuw en we zijn gelijk op onderzoek gegaan. 5 zwembaden verdeeld over meerdere verdiepingen. Inclusief een infinity pool op het dak. Gaan we morgen maar even verder ontdekken. Eerst nog even wat gedronken aan de bar en een pizza punt er bij voor de ergste trek. Daarna naar de kamer, even liggen. Niet alleen oud en nieuw hakt er in, maar ik ben enorm verkouden geworden en ben een beetje hangerig. Eerst nog een restaurant zoeken in het Hilton waar we in mogen met slippers, aangezien J zijn schoenen is vergeten. Het is uiteindelijk de sports bar geworden, naast het casino waar we gegeten hebben. Ik ga op tijd slapen, net als S die ook bekaf is terwijl H en J nog even bepalen wat ze gaan doen.

Laatste dag van 2018

Maandag 31 december
Vandaag was shop dag. Tenminste voor S, H en J.  Dus op tijd op en snel even ontbijten. S wilde graag naar een Outlet center in Miami ongeveer 55 minuten hiervandaan. Om 10:00 gingen ze open en rond die tijd waren wij er ook en kon het grote shoppen beginnen. Ik heb het even aangekeken en bedacht toen dat ik dit niet een hele dag ging volhouden. Dus samen wat gedronken en toen afscheid genomen. Gelijk de auto gepakt om lekker te touren. Muziekje aan en richting Miami Downton en beach. Het was best druk en 30 graden maar met de airco en stoel ventilatie aan was het heerlijk rijden. Hoop gezien en om 16:00 weer terug om ze op te halen. Ze waren nog niet helemaal klaar, dus nog 1 laatste winkel en toen was het klaar. Onderweg naar huis nog wat gegeten en bij het hotel nog even een oudejaars duik gedaan. Het is hier ook in de avond nog 24 graden dus prima te doen. Daarna samen film kijken, contact met Nederland gehad en proberen wakker te blijven. Dat is uiteindelijk gelukt om ook wij hebben uiteindelijk een nieuw jaar.

Iedereen de beste wensen en een geweldig 2019!