Tenenkrommend, ik zou liever naar Santiago lopen.

Zaterdag 20 mei

Opgestaan met heerlijk weer. Met het liedje in mijn hoofd van Queen, I want to break free de camper gezogen met ons nieuwe stofzuigsysteem. Ondertussen was H aan het lopen  met een enorm verharende Gaia. Buiten in de zon ontbeten, heerlijk. Ondertussen ging de les in camperen bij de buren weer verder. Ik zal het even uitleggen. Sinds gisteren staat er een vrijwel nieuwe camper tegenover ons. Naast ons, een tot spiegel gepoetste oude camper. Het echtpaar van de nieuwe is of was eigenaar van de oude en daar zit nu een dochter en vriend in. Het is de bedoeling dat ze hem overnemen denken we. De man is alleen maar aan het poetsen, op het ziekelijke af. Dat er nog lak op zit is een wonder. En ondertussen is hij het jonge stel aan het uitleggen hoe alles, op zijn manier, moet. Tot in de meest bizzare details. Hoe je moet poetsen en waarmee, wat je droog moet maken en tot hoever je de hendel moet plaatsen om de camper optimaal te legen. Dat je daarna met een doekje de grijswater afvoer moet poetsen bedenk ik er zelf bij, maar zou zo maar kunnen. Ook de fiets achterop de camper heeft uitleg nodig, de derailleur mag niet uiterst  linksvoor en rechtsachter staan, dan loopt de ketting te scheef en dat is slecht. Om daar nu helemaal de fiets voor van de drager te halen en te demonstreren zegt genoeg. Echt de toon en uitleg is tenenkrommend. De kinderen (leeftijd J) lopen er een beetje omheen. Vooral de schoonzoon is duidelijk geen kampeerder en staat vaak met handen in zijn zakken toe te kijken. Als ik hem was, dan was ik begonnen aan de pelgrimstocht naar Santiago, mooi excuus om ze achter te laten. 

Om een uur of elf vertrokken en een uurtje later terechtgekomen bij een jachthaven in  Westereen. We werden al opgewacht en kregen een plekje op het gras met uitzicht op het water. 

We staan helemaal achteraan en konden dus mooi zien dat er best een hoop campers stonden. 

Nu ⁹gelezen dat ze 50 plaatsen hebben en winnaar waren van de NKC camperplek verkiezing in 2015. 

Toen we een rondje gingen lopen kwamen we langs een palingroker  aan het begin van de camperplek. Dat was weer een mazzeltje.

Alles was op bestelling, maar er was wel wat over, dus als we een uurtje later kwamen dan was het wel klaar. Dat uurtje was een Fries uurtje want uiteindelijk kwam er 1,5 uur bij. (Wel goed voor mijn stappen vandaag)

Gelukkig zijn we zelf ook altijd wat later, dus gewoon later gaan lopen. Hele mooie route gelopen, over hekken heen en via smalle paadjes. Friesland is erg mooi. Ook leuk om te zien hoe Gaia ging klaarstaan om over hekken heen getild te worden. De eerste keren nog wat onhandig, maar later steeds beter.

Onze stappen waren weer gezet, dus de borrel met toastjes paling gingen er na afloop lekker in. Paling schoonmaken ging me ook prima af. Lang leven YouTube. Dus terwijl de buren klaar waren met het avond eten zaten wij in de zon buiten aan de borrel. Ondanks onze leeftijd halen we de gemiddelde leeftijd lekker omlaag. We zijn ook de enige zonder schotel op het dak en elektrische fietsen achterop.  Morgen weer richting huis, voor ons gevoel zijn we al lang weg.

Rembrand van Rijn

Vrijdag 19 mei

Half negen uit bed, bloedheet. Ik had de  verwarming om 07:00 op 18 graden gezet. Ik dacht dat hij dan om 07:00 zou beginnen. Niet dus, om 07:00 was het al 18 graden en doordat het erg mooi weer was, was het om half negen al 21 graden. Snel alle ramen maar open gezet. Weten we dat ook weer. Het was echt strak blauw en uit de wind al warm genoeg om in een t shirt te zitten. Rustig douchen en ontbijten en klein rondje gelopen, bij het water in de wind was het wel knap fris (lees koud). Besloten om nog een nachtje te blijven, en mooi dat het kon want het stond vandaag ook weer helemaal vol.

In de middag naar Sint Annaparochie gelopen, dat was 1,5 uur lopen. In dit plaatsje is schilder Rembrand van Rijn getrouwd. Wat gedronken, rondgekeken en boodschappen gedaan en weer terug. Rond 17:00 weer bij de camper. Gaia ging uit na zoveel beweging en wij aan de borrel. 

Laat en lekker gegeten en nog een klein rondje naar het water.  Nu verder aan de borrel en zo naar het water, tenminste dat is het plan, want het schijnt hier echt donker te zijn zodat je de sterren heel mooi kunt zien.  Weltrusten alvast, we hebben het idee al heel lang onderweg te zijn, en kunnen niet wachten tot we over drie weken naar Zweden gaan.

Hoog zitten geeft overzicht

Donderdag 18 mei 2023

Gisteravond vertrokken na het werk. Geen zin om te reserveren, doen we tenslotte nooit, dus ook niet met hemelvaart. Richting Willemsoord gereden om daar het lange weekend te beginnen. Nou mooi niet dus, afgeladen vol. Doorgereden naar Den Oever en daar aan de Oostkade gaan staan. Hadden we nog niet eerder gestaan, daar was plek genoeg. Gewoon aan het water zonder ook maar 1 voorziening. Op zich dus een te dure plek maar ja zin om nog verder te rijden hadden we ook niet. Nog lekker met de hond gelopen, gegeten en een laatste borrel genomen.

Vanochtend vroeg wakker door de zon, luikje vergeten dicht te doen, we moeten er weer een beetje inkomen en er zijn ook zoveel extra ramen. Gaia heeft al helemaal door dat het overzicht beter is als je hoog zit, en dat ze zelf echt overal wel op kan. Dus vanochtend was het weer zo ver.  Na het ontbijt vertrokken richting Friesland. Uiteindelijk iets voor 12 uur aangekomen in Jacobiparochie. Achter ons zat nog een camper en met heel veel mazzel waren er nog 2 plekken vrij. Veel later hadden we niet moeten komen want alle andere campers die na ons kwamen, en dat waren er flink wat, hadden pech. Een erg mooie camperplek, grote verharde plek voor de camper met eigen grasveldje, stroom, wifi, loosplek gewoon alles wat je nodig hebt voor hetzelfde bedrag als woensdagavond. Die was te duur, deze is te goedkoop. En aan de kust, je kunt Terschelling en Ameland zien liggen. Het is ook het startpunt voor de pelgrimstocht naar Santiago de Compostella, maar nee ik heb geen ambities. 

Weer flink eind gelopen vandaag, 3x met de hond die na het lopen, zoeken van eten, speuren naar muizen, rennen door het hoge gras en plonzen in de waddenzee nu aan mijn voeten ligt te snurken. Af en toe te dromen waarbij oren, neus en poten driftig bewegen.

Tussen het lopen door lekker buiten in de zon gezeten. En er zit een restaurant naast de camperplek met goede recensies dus...  Alleen wilde we de hond hier niet alleen in de camper laten. Op de vraag of we ook eten konden bestellen en meenemen was dat geen probleem. Sterker nog omdat ze het nogal druk hadden wisten ze niet hoe lang het zou duren. Dus ze kwamen het wel brengen, en dat deden ze ook. Of we de borden morgen wel terug kwamen brengen. Wat een service en wat een vertrouwen. Heerlijk gegeten en nu het gevoel al heel lang weg te zijn. Nu nog/weer een borrel en morgen maar eens kijken waar we dan heen gaan.