De reis is onderdeel van de vakantie

Toch nog een visum en stempel

Maandag 31 juli
Zoals te verwachten was hebben we de aansluiting naar Hanoi gemist. En niet een beetje, nee enorm. Na het te late boarden door een lekke band hebben we ook lang gewacht in een erg heet vliegtuig. Hierdoor liepen de gemoederen flink op. Uiteindelijk zo ver dat er met schreeuwen, trekken en duwen een punt gemaakt moest worden. Alles ging in het Turks dus echt volgen konden we het niet. Maar het eind van het liedje was dat er drie man van boord moest. Daarna nog langer wachten omdat de bagage er ook uit moest en we het tijdslot om te vertrekken weer kwijt waren. Rond drie uur 's-nachts zijn we pas geland in Istanbul. Toen nog een nieuwe vlucht regelen (morgen nacht om 02:00 pas), een visum omdat we anders Turkije niet in mochten en een hotel om te slapen en een rit er naar toe.  Het was al met al zes uur dat we gingen slapen.

Om negen uur wakker van de wekker en toen toch besloten om nog lekker even om te draaien en verder te slapen. Het is tenslotte vakantie. Ontbijt dus maar overgeslagen, maar een prima drie gangen lunch gehad. Daarna plan de campagne gemaakt. We zitten een flink eind van het centrum en aangezien we daar nog niet zo lang geleden geweest zijn had niemand zin om daar weer heen te gaan. Rond te lopen en weer terug te gaan . Ook een eventuele excursie met een busje langs de bezienswaardigheden hebben we overgeslagen.

Wachten op de Uber taxi

Wel hebben we een Uber besteld om naar het grootste winkelcentrum  te gaan. Er was zelfs een Migros  (jeugdsentiment) waar we mooi wat tandenborstels en andere zaken konden kopen. Ook gelijk wat schone kleren gekocht, wel zo lekker op een lange vlucht.
 Nog even lekker koffie gedronken buiten op een terras want het is hier heerlijk weer.
Terug in het hotel zijn H en J met de net gekochte zwemkleding gaan zwemmen. Er was een groot zwembad maar aangezien er met badmuts op gezwommen moest worden sloeg ik over. Het kan atuurlijk ook te gek. H en J hebben uiteindelijk lekker gezwommen en daar ging het om. Rond half negen zijn we gaan eten en nu terug op de kamer om het blog te typen. Rond 23:00 gaan we naar het vliegveld voor de vlucht naar Hanoi. Of in ieder geval een nieuwe poging daartoe. To be continued want de reis is tenslotte ook vakantie.