Key West

Zondag 30 december
Eerst ontbeten in het hotel en daarna richting Key West. Mooie route maar vanwege file duurde de heenweg wel erg lang. In Key West uiteindelijk een parkeerplek gevonden aan het strand. Daarvandaan zijn we lopend naar het meest zuidelijke stukje van Amerika gelopen. En we waren niet de enige die met het markeringspunt op de foto wilden. Een hele straat vol mensen die in een lange rij stonden te wachten. We zijn maar doorgelopen.en zijn ergens wat gaan eten. Later verder gelopen door het oude centrum en langs het huis van Ernest Hemingway. . Dit was het eerste huis op de Keys met een zwembad en het verhaal gaat dat de vrouw van Hemingway opdracht gegeven had dit aan te leggen in zijn afwezigheid. Hemingway heeft daar later een cent in gestort met de woorden dat dit zijn  laatste cent was die zijn vrouw had uitgegeven. Wel een gezellige maar druke en  touristische stad. Wat ook nog wel grappig was waren de kippen overal. Overal lopen wilde kippen en kuikens.l  Terug rijden was net zo mooi, maar ging een stuk sneller. 's-avonds  met de auto naar een ander visrestaurant. Was 3 minuten met de auto of 9 minuten lopen. Maar om nu weer in donker een snelweg over te steken leek me niet zo'n goed idee. Wel heerlijk en gezellig gegeten en plannen gemaakt voor morgen. Wat we gaan doen ?  In ieder geval geen olie bollen eten, die kennen ze hier niet.

Florida Keys

Zaterdag 29 december
Vannacht een paar keer wakker geworden van de airco. Ik had hem speciaal al war wamer gezet zodat hij uit zou blijven, maar het blijft hier ook 's-avonds best warm. Maar goed, voor de rest was het weer een prima hotel. Dit keer maar in het hotel ontbeten. Lekker buiten op het dak in de zon wat om 09:00 al 22 graden was. Daarna snel in de auto verder zuid. Bedoeling was om onderweg te stoppen in de Everglades. Onderweg zag S de eerste alligator in het wild, daarna nog een en toen zagen we ze achter elkaar. Eerst nog tellen, maar dit snel opgegeven, te veel. Ook nog ergens gestopt voor een korte wandeling, echt Amerikaans, over een pad met overal waarschuwingen en maar 1 kleine alligator van een jaar of 3 gezien. Hoe we dat zo weten ?  Verder onderweg zijn we gestopt bij een Gator farm waar we meer uitleg gekregen hebben. En natuurlijk met een Airboat gevaren hebben. Best lachen, de kapitein vond het leuk om op wat bredere stukken  water  met een rotgang een 360 graden slip te doen. Vooral ook omdat de mensen in de boot dan lekker nat werden. Maar goed het was zo warm vandaag dat het wel  lekker was. Eind van de middag aangekomen op de Keys waar we nu allemaal op een strand bedje liggen. Onze slaapkamer  en het zwembad achter ons, naast ons de pool bar en voor ons het water. Hier blijven we denk ik liggen tot de zon onder gaat.

En dat is gelukt. Nog even contact gehad met thuis en rustig naar de zonsondergang  gekeken. Daarna terug naar de kamer om te verkleden en nog wat kaas balletjes te eten. Die hebben we een paar dagen geleden gekocht vanwege het feit dat het een echt Amerikaanse verpakking is. En we nu wel benieuwd waren hoe ze smaken. Nou, prima dus.  Daarna lopend naar een restaurant, was 2 minuten lopen volgens Google. Alleen zat de Overseas highway nummer one er tussen. Maar goed, het is gelukt. J had nog het idee het op de Vietnamese manier te doen, dus gewoon gaan lopen. Dat hebben we toch maar niet gedaan. Het was een prima visrestaurant, vol met locals. Dikke pickups buiten en de kok maakt de zelf gevangen vis klaar. Live bandje genaamd de Freddies (nee, geen bekende Freddy gezien)  in de hoek en het feest was compleet. Als we morgen schor zijn is het van het schreeuwen en niet van de drank. Nog een laatste drankje in het hotel en dan ga ik slapen. Morgen zijn we van plan om naar Key West te gaan. Ik ben nog nooit in het meest zuidelijke stukje van de us geweest.  Dus wie weet gaat dat morgen gebeuren.

Inburgeren

Vrijdag 28 december
We beginnen al een beetje in te burgeren hier in de us. S is wat beter verstaanbaar voor de gemiddelde Amerikaan (gewoon wat meer knauwen en veel buddy, honey sweethart gebruiken), we vinden eenvoudig onze weg. Kijken naar huizen om te gaan wonen en denken dat we wel kunnen wennen aan t shirts en korte broeken iedere dag. Vandaag heeft de rest wat langer in bed gelegen en heb ik in het business center een document afgedrukt en contact gezocht met Tropical Airways. Als het goed is kan S mee naar de Bahama's als minor.

Daarna had H een plek voor ontbijt uitgezocht. Een Dunkin' donuts, voordeel was dat ze daar lekkere koffie hadden. En na het ontbijt natuurlijk een dozijn donuts mee voor onderweg. En, nog een teken dat we ons aangepast hebben. De auto zo dicht mogelijk bij de ingang zodat we bijna niet hoeven te lopen. Kijken ze hier helemaal niet gek van op. Wat ik ook al gezien heb is dat mensen voor de deur afgezet worden omdat ze daarna de auto 5 vakken verder moeten parkeren.
Na het ontbijt nog even door Fort Myers gereden. Op zich wel een leuke stad maar niet zo bijzonder, of we zijn verwend, zou zo maar kunnen natuurlijk. Wel nog even bij het water gelopen en naar de pier voor wat foto's. Daarna binnendoor richting Naples. Erg mooie route langs stranden en echte strand wijken. Geweldig allemaal en onderweg allemaal mijmeren dat we hier ook ooit een huis moeten huren en er gewoon een wat langere tijd gaan wonen. Overwinteren lijkt me ook wel wat.  Mooi op tijd bij het hotel aangekomen, even opfrissen en weer gaan. Ook dit hotel hebben we weer prima uitgezocht. Vriendelijke receptie, mooie kamer, parkeren voor de deur (in het oude centrum) en dus op loopafstand van alles. En dat voor Amerika. Gaan we toch weer een beetje terugvallen in onze oude wandel gewoontes. Op zich niet erg, er moest ook nog een dozijn donuts verbrand worden.
Als eerste naar het strand gelopen, mooi witte zandstranden. Helemaal vol alsof het zomer is, moeten we nog steeds aan wennen, maar met 28 graden ook niet zo gek dat mensen massaal naar het strand gaan. Langs de vloedlijn naar de pier bij 5th street gelopen en daarna naar het einde van de pier. Gewacht op de zonsondergang (17:44) en toen een rondje door het centrum gelopen en een restaurant gezocht. J had de avond van zijn leven want er rijden hier alleen maar Ferrari's, MC Laren's, Porsches en andere dure auto's  rond. Lekker buiten gegeten, in t shirt en korte broek. De trui was voor niets mee , weten we dat ook weer. Halverwege het eten, we zaten naast een hele grote kerstboom begon het opeens te sneeuwen. Amerikanen houden wel van wat show. Dus zijn de straten en palmbomen allemaal voorzien van verlichting en versiering, maar de lantaarnpalen allemaal van schuim kanonnen. Die gewoon 's-avonds aan gaan en het effect van een sneeuwbui geven. Heel apart. Voor ons doen laat terug in het hotel, nog snel een laatste drankje en dan is het weer mooi geweest. Morgen trekken we weer verder. Maar iedereen is het er over eens dat dit een erg leuke plek is waar we best nog iets langer hadden willen blijven.

Fort Myers

Vandaag voor de verandering iets actiever geweest. Maar wel zodanig dat we passen binnen de Amerikaanse norm. Voor het ontbijt vertrokken naar Sanibel island. Via een hoge tolbrug ten zuiden van Fort Myers. Daar had ik, weer via internet, een leuk restaurant gevonden met lovende reviews over het ontbijt. Het klopte weer aardig want het was niet heel groot maar wel vreselijk druk. Ook voor het eerst dat we buiten moesten wachten op een tafeltje voor ons ontbijt. Gelukkig was het al heerlijk weer, wat in de loop van de dag zelfs richting de 30 graden ging. Na het verse en 'gezonde' ontbijt richting Captiva gereden met de auto. Dit is een ander eilandje wat aangesloten is op Sanibel. Heel veel mooie huizen gezien, privé stranden en resorts. Nadat het eten een beetje gezakt was, terug naar Sanibel gereden en daar fietsen gehuurd. Doel was het eiland over en door het National Wildlife park te fietsen.  Voor de ingang een flinke rij met auto's die we voor het gemak maar even voorbij gereden zijn. Een beetje asociaal misschien maar ja om nu achter een rij stinkende auto's te wachten is ook zo wat. Bij het tolhokje wel gewoon moeten afrekenen en daarna de route door het park gereden. Heel bijzonder, de Amerikanen doen dat met de auto. Stukje rijden, uitstappen, vogels bekijken, instappen en weer een stukje rijden. En ondertussen 'genieten' ze van de natuur. Wel weer een hoop vogels gezien. Zelfs nog een jonge roofvogel (een havik?) gezien. Na het park  naar een strandje gefietst en daarna weer retour naar het verhuurbedrijf. Nog lekker een ijsje gegeten om wat af te koelen en rond half zeven weer in het hotel. Plan gemaakt om richting het Edison en Ford buitenverblijf te rijden en onderweg wat te eten. Uiteindelijk wel wat gegeten, maar er met de auto langs gereden. Ook door het centrum, first street, niet meer de moeite genomen om uit te stappen. Maar overal rustig langs gereden. Ondertussen dus net zo aangepast als de Amerikanen en onze auto niet meer uit te slaan. Nu weer bekaf in het hotel, snel wat typen, nog een laatste drankje en dan slapen. Morgen weer een reisdag. Nou ja reizen, ik geloof dat het een uurtje rijden is dus morgen maar een relaxt dagje van maken. En oh ja morgen nog even bellen voor de vlucht naar de Bahama's. Daar kregen we een wat verontrust bericht over, dat S niet mee mocht zonder een letter of consent van mij. Tot be continued. Welterusten voor nu.

Zeekoeien op 2e kerstdag

Woensdag 26 december 
Vroeg wakker, rond een uur of 4, toen weer diep in slaap. Uiteindelijk toch weer wakker van de wekker om 06:00.  Nog even snoozen en voor we het wisten moesten we ons haasten om op tijd te zijn. Gelukkig voor ons was het op het terrein van het resort dus stipt om 07:00 kregen we onze wetsuits en een korte instructie film. Het was het oude liedje, alles was gewoon verboden of beschermd. Maar veel dichter bij konden de Manatees niet komen. Het hotel had ons dit al verteld. Als ze nog dichter bij zouden komen dan hadden ze kamersleutels nodig. Snorkelen is natuurlijk niet mijn ding en dan druk ik me voorzichtig uit. Maar dit was wel heel bijzonder. Het eerste gedeelte was wat minder, we waren met een groep van 10 personen. En maar een paar Manatees dus vaak zag je meer benen en armen dan beesten. Het 2e deel daarentegen was erg leuk. De instructie was duidelijk. Rustig liggen, hele kleine voorzichtige bewegingen en geen bubbels maken.  "Dood" liggen scheen het beste te zijn en aanraken en er naartoe zwemmen beslist en absoluut verboden. Tenzij de Manatees zelf naar je toe kwamen natuurlijk. Deze regels gelden namelijk niet voor de manatees, die speels en nieuwsgierig kunnen zijn. Ik was de eerste gelukkige die een dikke knuffel kreeg, later nog een en heb ze dus meerdere keren kunnen aanraken. Ook een keer op een centimeter of 20 van een kop af. Heel bijzonder om dan in die kleine zwarte kraaloogjes te kijken. Ik dacht ook even zijn gedachten te kunnen lezen. 'He wat grappig een mens die niet van zwemmen houdt'  Later na meer uitleg, leerden we dat alle haartjes op hun kop en snuit sensoren zijn waarmee ze zelfs je hartslag kunnen voelen. Niet zo gek dus dat ze steeds bij me kwamen aangezien die van mij zeker niet onder de 150 is geweest.  Maar waar ik erg blij mee ben zijn de onderwater beelden die gemaakt zijn. Hiermee heb ik het bewijs in handen en kan ik vanaf nu zeggen dat ik als een Manatee in het water was. Na het zwemmen weer terug naar het resort. Snel alles inpakken en uitchecken. Daarna door richting Fort Myers. Op internet had ik een leuke lunchplek gevonden (lang leve internet) in Tarpon Springs.  Een plek met heel veel Griekse immigranten en dus compleet Grieks georienteerd. De plaats is ook bekend vanwege de spons duikers. Maar goed, het restaurant is een mix van restaurant, delicatesse shop, afhaal en buurthuis. De oude eigenaar zag ons binnenkomen en zei, ha nieuwe klanten. Zal ik even uitleggen hoe het hier werkt. Nee was geen optie en vol trots schuifelde hij voor ons uit naar de open keuken. Daar begon hij te vertellen wat we konden eten maar vooral over het feit dat ze alles, maar dan ook echt alles zelf vers maken. Na een stuk of 25 gerechten, salades en soepen gezien te hebben vroeg hij of we dachten  dat dit het was. Nee dus. Dit ging nog een paar keer zo door. Echt niet normaal zo veel. Het water liep me in de mond. Ik was er snel uit wat ik wilde eten. De dames en dan vooral S kreeg een acute aanval van keuzestres. Uiteindelijk is het toch gelukt om iets te kiezen en eerlijk is eerlijk we hebben er enorm lekker gegeten. Verder zuidwaards gereden en onderweg nog even gestopt bij een oude pier om wat foto's te maken van de mega tolbrug (Sunshine Skyline Bridge) waar we overheen gereden waren. De pier is vooral in gebruik door vissers. En Amerika zou Amerika niet zijn als er aan het begin geen tolhuisje zou zijn (waar ik prompt linksom voorbij reed omdat ik geen tol verwacht op een oude vervallen pier) Uiteindelijk mochten we voor een paar dollar een uurtje de pier op.
Daarna verder zuid. Laatste stukje kregen we nog wat file, maar rond half zes zijn we in het hotel aangekomen. Eerst maar even wat gedronken. Daarna op pad, eerst om te tanken, volgens J gaat er 120 liter in, maar ik kon hem niet vol tanken. Moest een fixed bedrag zijn omdat ik geen 5 cijferige postcode heb. Wie dit snapt mag het mij nog wen keer uitleggen. Daarna ergens gegeten, nu liggen we allemaal op bed te lezen. Nog wat drinken en dan slapen. We blijven twee nachten hier in Fort Myers. Morgen gaan we richting Sanibel island, vaste plannen hebben we nog niet. Wel ideeën, veel ideeën zelfs. Tot morgen.

Kerstmis

Dinsdag 25 december
Slapen was weer geen probleem en aanpassen gaat erg snel. Gelijk doorgeslapen tot een uur of 7 , kan morgen nog een probleem worden als we om 7 uur al in een wetsuit klaar moeten staan. Ik was weer aan de beurt om te bepalen waar we gingen ontbijten. Nu gekozen voor iHop, kerstochtend tussen de Amerikanen aan het ontbijt. Hier stonden ook alle calorieen bij de gerechten. Iets met minder dan 1000 was bijna niet te vinden. Maar het smaakte allemaal prima en was een goede bodem voor de rest van de dag. Na het ontbijt naar Pirate cave adventure golf op verzoek van S. Daar met veel lol alle 18 challenger holes gedaan. Was uiteindelijk nog erg spannend wie er zou winnen aangezien we redelijk gelijk op gingen. Bij de laatste hole kwam ik 1 punt voor te staan op J. Genoeg voor de winst en de begeerde "bragging rights". Het stuk richting Crystel river was mooier dan de rit gisteren. Onderweg de muziek lekker hard, meezingen met de top 500 van het Foute uur via Spotify, de auto op de cruisecontrol en prompt de afslag missen. Rond drie uur bij het hotel aangekomen. Erg mooi resort met overal kerstversiering en verlichting. Het was vandaag al erg lekker warm, dus snel door richting poolbar en pool. Best lekker zo met kerst. Eind van de middag kwamen er allemaal kleine irritante vliegjes bij het zwembad.  Formaat fruit vliegje maar deze waren uit op bloed en staken. Terug in het hotel nog even douchen, wat borrelen en bepaald wat we morgen gaan doen. Tenminste voor zover we ons daar aan houden natuurlijk.
We konden niet meer reserveren voor het kerstdiner vanavond dus in het uiterste geval werden het crackers met chips, cola of wat bier. Gelukkig konden we nog net met vier aan de bar zitten om daar te eten en nog iets later wisten ze zelfs nog ergens een tafeltje vandaan te halen zodat we daar prima gegeten hebben. Veel gelachen en nog veel meer gegeten. H geeft aan geen Voor EN Hoofdgerecht meer te nemen in Amerika. Niet geheel onterecht want de porties zijn overal enorm. Na het eten nog even fanatiek tafelvoetbal gespeeld in de game room. We gaan voor ons doen al laat naar bed, maar hebben onze slaap ook hard  nodig. Morgen gaat de wekker om 6 uur. Tot morgen.

Kenedy Space Center

Maandag 24 december
Op zich nog wel even geslapen, maar toch lekker op tijd wakker.  Geen zin om in het hotel te eten want we hadden trek in : pancakes!  Dus hop in de auto en richting waffle house. De kans dat we deze vakantie niet aankomen is niet heel groot. Daarna door in onze grote bak richting Kenedy Space Center. We hebben lekker rustig aan gedaan want het tijdsverschil begon in de middag voelbaar te worden. Vooral tijdens de lunch, buiten in het zonnetje met een klein windje er bij. Na de lunch met de bus over het enorme terrein gereden en bij de Apollo's gekeken en meer te horen gekregen (en gezien) van SpaceX en de nieuwe plannen van Nasa zoals de SLS. Dit is het nieuwe Space Launch System en gaat zorgen voor een nieuwe generatie draagraketten om langer en verder weg te kunnen. Mars is een van de eerste plannen, maar deep space in het algemeen is de volgende horde die ze willen nemen. Daarna terug richting Orlando, was slechts een uurtje rijden, en onderweg inkopen gedaan voor de komende roadtrip. Ook gelijk eten gekocht voor vanavond. We zijn bekaf en liggen nu om 19:30 voor de tv en zakken langzaam in slaap. Morgen verder richting westen.

Vertrokken

Zondag 23 december
He he, best wel moe. Zit nu op bed nog even te bloggen. De rest is bezig met tandenpoetsen. Het is nu 1 uur 's-nachts en we zijn net in het hotel. In Nederland gaat nu de wekker van 7 uur. Zo maar even slapen en kijken hoe laat we wakker worden. De vluchten gingen goed, alleen de aansluiting was wat krap. We moesten weer rennen om de vlucht te halen. Dit vanwege drukte bij de immigratie. Na J ging de deur dicht en vertrokken we. Weltrusten.