Woensdag 26 december
Vroeg wakker, rond een uur of 4, toen weer diep in slaap. Uiteindelijk toch weer wakker van de wekker om 06:00. Nog even snoozen en voor we het wisten moesten we ons haasten om op tijd te zijn. Gelukkig voor ons was het op het terrein van het resort dus stipt om 07:00 kregen we onze wetsuits en een korte instructie film. Het was het oude liedje, alles was gewoon verboden of beschermd. Maar veel dichter bij konden de Manatees niet komen. Het hotel had ons dit al verteld. Als ze nog dichter bij zouden komen dan hadden ze kamersleutels nodig. Snorkelen is natuurlijk niet mijn ding en dan druk ik me voorzichtig uit. Maar dit was wel heel bijzonder. Het eerste gedeelte was wat minder, we waren met een groep van 10 personen. En maar een paar Manatees dus vaak zag je meer benen en armen dan beesten. Het 2e deel daarentegen was erg leuk. De instructie was duidelijk. Rustig liggen, hele kleine voorzichtige bewegingen en geen bubbels maken. "Dood" liggen scheen het beste te zijn en aanraken en er naartoe zwemmen beslist en absoluut verboden. Tenzij de Manatees zelf naar je toe kwamen natuurlijk. Deze regels gelden namelijk niet voor de manatees, die speels en nieuwsgierig kunnen zijn. Ik was de eerste gelukkige die een dikke knuffel kreeg, later nog een en heb ze dus meerdere keren kunnen aanraken. Ook een keer op een centimeter of 20 van een kop af. Heel bijzonder om dan in die kleine zwarte kraaloogjes te kijken. Ik dacht ook even zijn gedachten te kunnen lezen. 'He wat grappig een mens die niet van zwemmen houdt' Later na meer uitleg, leerden we dat alle haartjes op hun kop en snuit sensoren zijn waarmee ze zelfs je hartslag kunnen voelen. Niet zo gek dus dat ze steeds bij me kwamen aangezien die van mij zeker niet onder de 150 is geweest. Maar waar ik erg blij mee ben zijn de onderwater beelden die gemaakt zijn. Hiermee heb ik het bewijs in handen en kan ik vanaf nu zeggen dat ik als een Manatee in het water was. Na het zwemmen weer terug naar het resort. Snel alles inpakken en uitchecken. Daarna door richting Fort Myers. Op internet had ik een leuke lunchplek gevonden (lang leve internet) in Tarpon Springs. Een plek met heel veel Griekse immigranten en dus compleet Grieks georienteerd. De plaats is ook bekend vanwege de spons duikers. Maar goed, het restaurant is een mix van restaurant, delicatesse shop, afhaal en buurthuis. De oude eigenaar zag ons binnenkomen en zei, ha nieuwe klanten. Zal ik even uitleggen hoe het hier werkt. Nee was geen optie en vol trots schuifelde hij voor ons uit naar de open keuken. Daar begon hij te vertellen wat we konden eten maar vooral over het feit dat ze alles, maar dan ook echt alles zelf vers maken. Na een stuk of 25 gerechten, salades en soepen gezien te hebben vroeg hij of we dachten dat dit het was. Nee dus. Dit ging nog een paar keer zo door. Echt niet normaal zo veel. Het water liep me in de mond. Ik was er snel uit wat ik wilde eten. De dames en dan vooral S kreeg een acute aanval van keuzestres. Uiteindelijk is het toch gelukt om iets te kiezen en eerlijk is eerlijk we hebben er enorm lekker gegeten. Verder zuidwaards gereden en onderweg nog even gestopt bij een oude pier om wat foto's te maken van de mega tolbrug (Sunshine Skyline Bridge) waar we overheen gereden waren. De pier is vooral in gebruik door vissers. En Amerika zou Amerika niet zijn als er aan het begin geen tolhuisje zou zijn (waar ik prompt linksom voorbij reed omdat ik geen tol verwacht op een oude vervallen pier) Uiteindelijk mochten we voor een paar dollar een uurtje de pier op.
Daarna verder zuid. Laatste stukje kregen we nog wat file, maar rond half zes zijn we in het hotel aangekomen. Eerst maar even wat gedronken. Daarna op pad, eerst om te tanken, volgens J gaat er 120 liter in, maar ik kon hem niet vol tanken. Moest een fixed bedrag zijn omdat ik geen 5 cijferige postcode heb. Wie dit snapt mag het mij nog wen keer uitleggen. Daarna ergens gegeten, nu liggen we allemaal op bed te lezen. Nog wat drinken en dan slapen. We blijven twee nachten hier in Fort Myers. Morgen gaan we richting Sanibel island, vaste plannen hebben we nog niet. Wel ideeën, veel ideeën zelfs. Tot morgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten