We kunnen het niet laten

Zaterdag 17 juli

J is vandaag vertrokken richting Budapeat. Was vanwege covid al een jaar uitgesteld dus allemaal nog spannender of het dit jaar wel zou doorgaan. Om half 7 verzamelen in het Amsterdamse bos. M en ik zijn er heengeweest om wat op te snuiven van de sfeer en ze uit te zwaaien. Vroeg op dus, maar een geweldig spektakel.  Thuis koffie gedronken en omdat we het niet kunnen laten en het erg mooi weer gaat worden, de camper gepakt en samen met H en Gaia vertrokken. Eindpunt jachthaven Uitgeest. Leuke plek aan het water (ja Gaia sprong vanaf de boothelling al gelijk in het water) en campers achter elkaar. Staan er toch bijna 10, maar het is natuurlijk ook hoogseizoen en een flinke haven/vakantiepark.

Gaia begint steeds meer te wennen en sprong in de auto toen ze voelde dat we camper spullen aan het pakken waren. Van pure spanning en opwinding gaat ze in het begin piepen en blaffen maar als we dat negeren dan is dat ook snel over. 

's-middags leuk plekje opgezocht bij het water en daar gegeten, rustig teruggelopen en neergeploft op het terras van de haven. Weer een training, het is voor G zo saai aan het worden dat ze prompt onder tafel ging liggen. Wij genieten er dan ook dubbel van.

Je kunt hier niets, dus mensen kijken en met de hond lopen. Voor ons ook goed, lekker niks. Op de kade voor de camper gegeten. J is ondertussen ook aangekomen bij de eerste stop in Frankrijk. Vanavond openings feest en morgen een afspraak in Basel voor een sneltest voor iemand uit het team. Anders kunnen ze Italie niet in. We gaan na de eerste borrel al naar bed. Een beetje niets doen, wat rondlopen en op het terras zitten is toch vermoeiender dan je denkt.