Overnachtingen Zweden trip 2023

In totaal 14 verschillende plekken (2 in Duitsland en 12 in Zweden) overnacht en 3706 km gereden.

De vakantie overnachtingen :

Om ons een overzicht te geven waar we deze trip geweest zijn een opsomming van de overnachtingen

1e Vrijdag 9 juni

Ganderkesee, Duitsland, camperplaats naast het station en tegenover de Aldi en drankenhandel.

2e Zaterdag 10 juni

Slapen op de boot

3e Zondag 11 juni

In de buurt van Mora, Zweden, vrije natuur aan het water. Gelijk het Zweden gevoel te pakken.

4e Maandag 12 juni, in de buurt van Strömsund, vrije natuur bij een picknick plek. Later kwamen er nog een Oostenrijker en een Spanjaard bij ons staan.

 

5e Dinsdag 13 juni, op de wildernestrail, vrije natuur aan het water

6e Woensdag 14 juni, in de buurt van Gaddede, in de vrije natuur aan het water

7e Donderdag 15 juni, voor de Stekkenjokk, vrij staan aan het water.

8e Vrijdag 15 juni

Vrijstaan na de Stekejokk. Met de camper niet aan het water maar via een smal paadje naast de camper kom je bij het meer.

9e camping Kolgarden, aan een meer

10e Vrijstaan in de buurt van Vastra Ormsjo aan een meertje

11e Vrijstaan in Galtström, werf en ijzerfabriek. Lekker vis gegeten in restaurant.

12e Vrijstaan in bos bij Falun. Grote open plek en mooie wandel route.

13e Vrijstaan in Alvsjon (ook in 2022) aan het water.

14e natuurpark aan de kust bij Gaddesanna, een parkeerterein met leuke wandel routes door het natuurpark.

15e op de boot

16e  Camperplaats in Strucklingen, met goed restaurant. Verder niets te beleven.

Indringer

Zondag 25 juni

Lang geleden dat we de luifel uitgedaan hebben om te ontbijten. Maar vanochtend was het nodig. Om half tien al 26 graden.  Lopen met Gaia was ook geen succes, was meer een trek feestje van onze kant. Dus na 200 meter weer terug naar de camper. Brokken wilde ze, in de schaduw, daarna water en met rust gelaten worden. Ze had ze ook verdiend, gisteravond heeft ze tenslotte de baas gered.  We hebben een rochelende rokende buurvrouw, die denkt dat ze met haar 70 lentes nog steeds in Ibiza jurkjes rond kan lopen. Tot zover prima, ieder zijn ding. Maar er is ook een ongeschreven regel dat je niet over elkaars postzegeltje gras loopt als dat niet nodig is. Gisteravond zat ik met een verrekijker te kijken naar een bever die heen en weer aan het zwemmen was voor de camper. Opeens was de bever weg en zag ik alleen dat jurkje. Ja het had nog erger gekund,  maar het is al minder dan alleen rondlopen. Daarna dacht ze, weet je wat ik loop gezellig op een meter langs die meneer op die stoel naast zijn camper. Terwijl ze daar niets te zoeken had en er overal enorm veel ruimte was. Op dat moment schiet Gaia met een noodgang luid blaffend onder de camper vandaan  richting dit gevaar. Het jurkje schrok  zich helemaal rot, Gaia zat gelukkig vast en luisterde snel, maar ik denk dat het de laatste keer is dat ze dit  gedaan heeft. H had een andere mening, maar dit is wat een herder doet, de baas beschermen tegen indringers. Heerlijke hond.

Rond 11 uur vertrokken richting huis, het was toch verder dan gedacht en eind van de middag thuis van een heerlijke vakantie !

De samenvatting en details van de reis volgen.

Beeld op riviertje zonder jurk

Moin

Zaterdag 24 juni 2023

Wakker aan boord rond een uur of acht. Moesten we ons nog haasten ook. Snel douchen en met de hond naar 'buiten'. Naar de lift ging weer goed, je merkt dat het allemaal al minder eng is. We stonden vooraan met de camper, maar omdat wij op de lift moesten wachten was iedereen om ons heen al aan het rijden. Ook hadden we bij het wachten een echtpaar ontmoet die dezelfde Adria camper heeft, een maand nieuwer, maar verder gelijk. Hun camper stond rechts wij links. Wij zaten net in de camper toen de deur opengetrokken werd en die mevrouw naar binnen wilde. Verkeerde camper dus. Haar man (Teun) stond schuddend van het lachen bij hun eigen camper. Dus wegrijden schoot dubbel niet op. Toen we de stad Kiel uit reden en de eerste parkeerplaats namen voor koffie en om spullen op zijn plaats leggen, dat was er door de haast niet van gekomen, stopten ze achter ons en hebben we verder met ze staan kletsen. 77 jaar oud, en met hun nieuwe camper onderweg naar huis van de nkc reis Noorwegen.  Ze hadden ook al het een en ander aan de camper gehad, oa afgesleept in Noorwegen en we konden de ervaringen nu mooi uitwisselen.

Daarna doorgereden en vreselijk in de file gekomen bij Hamburg. Terecht gekomen in Strücklingen. Een dorpje van niets, wat wandelroutes en weinig te beleven. MAAR, wel een restaurant met huisgemaakte specialiteiten waar ze van ver voor langs komen. We konden nog (alleen vroeg) reserveren. Ook konden we er gekoelde rose kopen. Onze koelkast moest op de boot uit, dus dat kwam goed uit. Stel je toch voor, zo'n mooie avond, op tijd eten, dan wil je de rest van de avond lekker buiten aan de rose zitten toch ? 

Het eten was heerlijk, we hadden de Zwabische Maultaschen, je weet wel. Wij dus niet, maar nu wel en het was heerlijk. Wij hadden de varianten met ui en ei.

Wat zijn de Zwabische Maultaschen?

Het verhaal gaat terug tot het Maulbronn-klooster, waar een leken broeder tijdens de vastentijd het vlees van de Heer in het pastadeeg had verstopt en hem zo wilde bedriegen. 

Ook het dessert was huisgemaakt en smaakte goed. Al die tijd een rustige hond onder tafel gehad en ook deze keer uit eten was een succes. 

Vanavond als het wat koeler is nog een laatste stukje lopen. Het is nu om 20:00 nog 25 graden, terwijl we het nu al lekker vinden afkoelen, pffff.  Goed drinken is nu belangrijk. 

Deze dame moet komende tijd vreselijk bijslapen ben ik bang.

Moin?

Moin. is een Noord-Duitse groet voor elk tijdstip. Iedereen die we vanmiddag tegenkwamen gebruikte het al, en als je het erg vriendelijk wil doen is het zelfs Moin-moin.

Zweden maximaal beleven

Vrijdag 23 juni

De eerste mijlpaal, onze 50ste nacht in deze camper. We maken er dus weer goed gebruik van. Over het algemeen voldoet de camper aan al onze eisen.(4x4 en iets hoger op de wielen was leuk geweest) Alleen vinden we de kwaliteit toch net iets minder dan de vorige, meer geluiden en kleine dingen die niet goed werken of beter vastgezet moesten worden.  Misschien zeuren we een beetje, maar voor dit soort bedragen verwacht je toch net iets meer.

H liep als eerste een kort rondje met Gaia, daarna ontbijt en koffie. De omgeving is weer prachtig, dus voor het vertrek richting boot nog een wandelroute gelopen. Was afwisselend en mooi, het gaat bijna saai worden maar het is echt overal mooi. Steile rotspaden, smalle bos paadjes, grote weides en zandstrandjes wisselden elkaar af. Ook zomerhuisjes gezien op een plek waar je jezelf zo ziet wonen in de zomer. Wat een mooi land.

Op een gegeven moment vroegen we ons wel af of we nog op tijd terug zouden zijn om naar de boot te gaan, want de route was niet overal even duidelijk. En het was nog wel even rijden naat Goteborg. Maar alles is gelukt. Op het moment dat ik dit schrijf zitten we in de hut op weg naar Kiel. We hebben net lekker gegeten aan boord, rondje gelopen, ja de boot is zo groot dat je je stappendoel eenvoudig kunt halen hier.

Voorgerecht met vis.

Na het dessert nog een kaasplankje en we kunnen geen pap meer zeggen.

Nog even bloggen, een laatste borrel, want we zijn nog steeds gewoon op vakantie. Morgen rond 09:30 komen we aan in Kiel.  Welterusten alvast.

....

Elephant

Donderdag 22 juni

Als eerste de afbeelding van 22:30 als spoiler waar we terecht zijn gekomen.

Gelukkig, blauwe lucht toen we wakker werden. Heerlijk zo'n raam boven je bed. 's-Nachts naar de sterren en 's-ochtends naar een mooie lucht kijken. Lekker buiten aan het meer koffie gedronken en ontbeten. Beetje stoeien met de hond en bedenken of we eerst gaan lopen of eerst gaan douchen. Veel meer zorgen hebben we op het moment niet.  Allemaal gedrag om het niet te hebben over wat de engelsen zo mooi the Elephant in the room *1 noemen. We moeten morgen met de boot mee, maar willen nog helemaal niet. Dit leven bevalt veel te goed en er zijn nog zoveel plaatsen te ontdekken. Maar we zitten best ver van de haven dus we moeten wel wat gaan doen. Uiteindelijk eerst gaan lopen. 

Niet de meest spannende route, maar een heerlijk rondje door bos en langs de rivier en een meer.

 

Daarna zaten de eerste 10.000 stappen er op. Ook wilde H nog 'even' zwemmen en Gaia natuurlijk ook. Ze waren bijna niet het water uit te krijgen en hebben elkaar als zwemmaatjes gevonden.  Daarna douchen, toen was het laat, dus ook maar lunchen aan het water. Gaia vind het allemaal wel prima, veel aandacht, veel beweging, extra brokjes en ook heerlijk uitrusten op haar plaats, het liefst bij water.

Uitrusten, eerst opdrogen in de zon en daarna lekker in de schaduw.

Na de lunch toch nog maar een kop koffie en gelijk voor onderweg gezet. O en kijk een specht op een meter of tien bij ons vandaan en zo kan ik nog wel doorgaan. Uiteindelijk rond half drie de navigatie richting Goteborg gezet, dat was nog ruim 5 uur rijden. 

Onderweg de route aangepast, eerste stop bij een natuurpark. We dachten daar te kunnen overnachten, mooie steile grind weg omhoog om het af te leren en een paar haarspeldbochten als kers op de taart. Het bleek alleen al in het natuurpark te liggen en overnachten in een natuurpark is verboden.  Bij het wegrijden hoorde we een vreemd schuivend geluid. En amateurs die we zijn, we gaan dan niet op onderzoek uit. Beneden gekomen en een flink stuk verder keek H achterom en schrok. Ze had de metalen thermos kan op het aanrecht gezet toen we in het park gestopt waren. Die had zomaar door het glazen blad kunnen vallen, of erger door de voorruit.  Mijn woudlopers badge voor soepel rijden in de bergen heb ik in ieder geval binnen want alles is blijven staan.

Ook weer de melding dat ik Ad blue moest tanken. Bizar hoeveel van dat spul, naast de diesel, deze camper zuipt. Ik dacht dat wij innemers waren, maar Fiat spant de kroon. Ondertussen de helplijn al ingeschakeld of dat wel normaal is. 

Een stukje verder terecht gekomen op een nog betere plek dan in het natuurpark. We staan nu bij het grootste meer van Zweden bij het strand en hebben de keus uit een drietal hikes voor morgen in hetzelfde gebied. Gaat nog een druk dagje worden.

Strand doorgang naast onze plek

Natuurlijk weer laat met eten. Rond 22:00 klaar, toen rondje met de hond en spelen op het strand. Morgen willen we op tijd op (willen), nu eerst even afwassen en dan maar 1 borrel voor het naar bed gaan.

Ok het zijn er iets meer geworden. Maar nunwel internetbom het blog gelijk online te zetten.

*1 De olifant in de kamer is een metafoor waarmee een duidelijk aanwezig probleem wordt aangegeven, dat echter opzettelijk wordt genegeerd door de aanwezigen. Wikipedia

Op de tast

Woensdag 21 juni

Gelijk warm, zeg maar heet toen we (op tijd) wakker werden. Alles open gemaakt,  koffie gezet en in de schaduw gaan zitten. Heerlijk rustig nachtje, de hele plek is rustig we hebben nog geen mens gezien.

Na de koffie en het ontbijt aan de wandel, we hadden gisteren al een wandel bordje gezien, die route hebben we vandaag gelopen. Mooi rond een meertje en vooral in de schaduw van het bos.

Was ook anders te warm om te lopen geweest. Op een slang(etje) na weer geen dieren gezien. Tot een uur of twee blijven hangen in de schaduw. Besloten om niet nog een nacht blijven maar verder te trekken. 

Weer een schitterende route, we zijn het er over uit dat dit een gewldig camper land is. Het begint alleen weer drukker te worden en dat is wennen. Onderweg begon het te regenen, niet een beetje maar een flinke bui en met het laatste internet bereik wat we hadden zagen we dat het wel tot 22:00 zou duren. Dus de camper neergezet en aan de borrel, met regen rijden schiet hier helemaal niet op. En waar staan we ?  Heel toevallig reden we over dezelfde weg als vorig jaar op de heen weg. Dus we staan op bijna dezelfde plek in het bos aan een rivier. 

 Gaia wil ook niet naar buiten met deze regen en viel gelijk weer aan onze voeten diep in slaap. Weet niet wat ze heeft maar ze heeft een hoop slaap nodig. 

Uiteindelijk rond een uur acht naar buiten en nog een rondje gelopen. Ook dat was een voordeel, je hoeft niet te zoeken als je de omgeving kent. Het leek alsof de tijd had stilgestaan en we voelen ons weer helemaal thuis. Na het lopen gegeten, het begon ook weer te regenen en net voor 12 uur naar bed. Het verschil met het noorden is enorm. Daar was het om 12 uur nog gewoon licht. Hier was het om 11 uur al echt donker en moest het laatste rondje met Gaia op de tast.

Verwilderd

Dinsdag 20 juni

Het was fris en bewolkt toen we vanochtend verbaasd buiten stonden. Dat waren we niet meer gewend. Wel een rustige nacht gehad en na het ontbijt de Kustleden route gaan lopen. 

Wij dachten leuke route langs de kust, het zou ook niet zo lang zijn. Het was dus wel lang en niet in de buurt van de kust, wij zijn uiteindelijk omgekeerd en terug gelopen. Onderweg begon het te spetteren, en toen we de camper instapte begon het gewoon te regenen. Mazzel dus. Ondertussen was het alweer 1 uur dus tijd voor lunch. 

Na de lunch rustig aan vertrokken en we zouden wel zien waar we uitkwamen. Gelukkig werd het snel weer droog en kwam de zon er door. De kust beviel ons niet zo erg en hoe zuiderlijker we kwamen des te drukker werd het. Gatver, dat zijn we niet meer gewend, zo snel kun je dus verwilderen (vanochtend wel gedoucht hoor 😁) Besloten een alternatieve route te nemen, meer richting rustig binnenland. Dat is gelukt, na het nodige gehobbel off road (Heb nu ook de traction plus knop gevonden, dat scheelt bij hellingen met grind, de ASR gaat uit en hij gaat bijremmen per wiel). Via smalle bospaadjes aangekomen terwijl mijn navi aangeeft dat deze weg niet geschikt is voor dit voertuig. Maar goed, voor dat soort wijsheid heb ik de navigatie niet nodig.  Nu staan we midden in een bos op een verhoogde, grote open plek. 

Onze plek voor vanacht

En de route van vandaag, Stockholm slaan we dus maar over.

We staan hier natuurlijk ook in de hoop nog een Eland te zien. Overal borden pas op Elanden en zelfs waarschuwingen voor wolven, maar wij zien niets. 

H had een close encounter met iets groots en lomps ( nee ik was niet in de buurt) het moest wel een BEER zijn. (Ze had nog niets gedronken, dat ging ze net halen)

We hebben begrepen dat een hond niet erg helpt, de geur is namelijk gelijk aan een wolf, een van de vijanden van een Eland. Maar goed, we blijven hopen dat we er nog een gaan zien. 

Lekker even spelen met de hond die ondertussen niet meer met een van ons alleen wil wandelen, maar alleen als we samen gaan. Na flink rennen was ze er ook bij gaan liggen en namen wij een eerste borrel.  Daarna op verkenning, paadjes gevonden, meertje gevonden, maar weer geen dieren gezien.  

Toen terug naar de camper om te gaan eten. We merken nu dat we zuidelijker zitten. Het is nu half een en buiten is het wel donker. Kon je gisteren nog gewoon kleuren herkennen, nu is alles in grijstinten. Ook zijn de vogels gestopt en is het nu doodstil buiten. Ik ga zo de hond nog even naar buiten laten en dan gaan we naar bed. Morgen weer een dag. 

Muggen

Maandag 19 juni

Ondanks de stilte slecht geslapen. De  muggen hadden afgesproken om in de camper te verzamelen. Eerst allemaal verstopt, de vier die we gezien en platgeslagen hadden waren gewoon opgeofferd als onderdeel  van de muggen strategie. De andere 30 kwamen 's-nachts tevoorschijn. Niet normaal, toen we wakker waren konden we er met gemak nog 10 pletten. Uiteindelijk niet veel gedaan, ook buiten was het een drama. Nog even spelen en wat drone shots maken en daardoor eigenlijk al te lang buiten. Dus onder de bulten alles verder ingeladen en gaan rijden. Eerste stop, tanken. Daarna een schitterende weg gereden, overal is het even mooi, overal meertjes, rivieren en bos. Een mooie glooiende weg door de heuvels met hier en daar een rood huisje. We zijn weer verkocht. Voor ons gevoel niet eens veel gereden, Gaia gedroeg zich weer voorbeeldig. En na een lange lunchstop terecht gekomen in een soort museum dorp aan de kust. 

De stops op de wildermans route en nu door naar de oost kust.

We hebben weer geen internet dus weten ook niet precies wat hier de bedoeling van is. *1

Waar we ook aan moeten wennen is het feit dat hier verspreid een 20 tal campers staan en dat er op loopafstand een restaurant met terras zit. Welkom in de bewoonde wereld. Maar moeilijk zijn we niet, dus eerst wat gaan drinken en later terug om wat te gaan eten. Probleem was alleen dat ze al om 20:00 dicht gingen. Dus ons diner was voor ons gevoel een late lunch. Wel boven verwacbting lekker gegeten. 

Na het eten naar de kust gelopen, die toch weer anders is dan we gewend zijn. 

Een laatste borrel en op tijd naar bed, kijken of we in deze 'drukte' toch wat meer rust krijgen. Nadat we eerst nog een extra rondje muggen jacht gaan doen.

*1 Aanvulling. Heb weer internet, was een Ijzerfabriek.

Echo

Zondag 18 juni

Spoiler, onze overnachtings plek

Op tijd op en prima geslapen ondanks "het feest" gisteravond. Wel is het gelijk al bloedheet, dus meteen in de schaduw gaan zitten. Klein rondje met de hond gelopen, nieuw water in de camper en grijs water er uit. Daarna vertrokken met onbekende bestemming.  Toen we weg gingen rond een uur of 11 zag ik bij de receptie een thermometer in de schaduw hangen. Het klopt dus dat we het erg warm vonden. Niet normaal, zit je in Zweeds Lapland. Hebben we winterkleding en handschoenen mee, zitten we te puffen in de schaduw.

25°C in de schaduw! 

Veel hiken zullen we vandaag vanwege de warmte ook niet gaan doen. Het is hier wat bewoonder (waar hebben we het over hé) en dat vinden we ook wat minder leuk. Ook konden we niet echt iets aan het water vinden, wat nu met die hitte wel fijn zou zijn. Dus besloten om van de route af te gaan en iets meer in de wildernes te gaan zoeken. De eerste poging bleek wel heel erg bar te worden voor onze camper, een metalen bodemplaat, 4x4 en wat hoger op de wielen was noodzakelijk, dus helaas. De tweede poging, hoe groot is de kans, stond hetzelfde stel van de warme prak, de sim kaart en een waterval van afgelopen week (dat laatste had ik volgens mij nog niet eens opgeschreven).  Ook stonden er al 2 andere campers maar we hadden er wel bij gepast, maar niet ons idee, dus snel doorgereden. Terecht gekomen op een schitterende plek, helemaal alleen, aan de andere kant van het meer via een gravel weg. Daar willen veel  camperaars niet (te lang) rijden en dat snap ik, vanochtend nog iemand gesproken die dat ook aangaf.

Camper in de schaduw gezet, pal aan het water. Echt weer een prima plek, alleen die MUGGEN!  Echt zo erg midden op de dag hebben we nog niet meegemaakt, ondersmeren met het meest aggresieve mugwerende gif en speciale mug werende broek aan en in de wind bij het water hielp een beetje. 

Onze plek voor vanacht

Toen het om half vijf een beetje afkoelde zijn we gaan lopen. Mijn knie is dik en pijnlijk, maar dat zeg ik niet anders moet ik blijven zitten of erger dan mag ik niet rijden. Maar het stappendoel is weer ruim binnen. 

Daarna ging H zwemmen, we staan zo mooi en het is zo warm dan moet je wel tenslotte. Ik weet me te beheersen en blijf op de kant.  Drie kwartier later was H een trotse honden moeder. Eindelijk gelukt, ook haar derde kind heeft ze leren zwemmen. Best wel bijzonder, niet iedere hond wil zwemmen (kunnen het wel) en zal het gewoon moeten ontdekken.  Gaia wilde nooit verder dan haar buik en haar poten op de grond. Nu heeft ze door dat ze blijft drijven en dus de bal zelf kan halen. H zit onder de krassen want eerst was ze de veilige haven om in het water op te klimmen als het te diep werd en daarna had Gaia de indruk dat H gered moest worden als ze teveel spartelde. Met andere woorden als H aan het zwemmen was dan dook Gaia er in, zwom naar haar toe en greep alles wat ze te pakken kreeg om H weer naar de kant te slepen. Het reddend zwemmen diploma gaat Gaia dus ook binnenkort halen. Daarna als beloning een kluif, Gaia dan, H wenste een glas gekoelde rose voor de inspanning. Nu mijn beide dames weer tevreden zijn kan ik mooi even aan het blog. 

 

Voor onze begrippen hebben we weer op tijd gegeten, rond half tien klaar en ondertussen bekeken hoe we verder willen rijden. Besloten niet dezelfde weg terug te rijden, maar door te steken naar de oost kust richting Stockholm. In kilometers scheelt het niet eens zo veel en tijd hebben we toch nog wel. Kunnen we gelijk kijken hoe het daar is. Morgen dus wat meer een reisdag. We mogen hier morgen zo weg, geen uitcheck, wachten op de bakker, het lozen of andere verplichtingen. Inpakken en wegwezen. Dan hebben we morgenmiddag ook weer tijd voor andere zaken. Nu nog op tijd op. Eerst  koffie, de hond eten geven en een laatste borrel en dan is het mooi geweest.

Nog iets anders waar we vreselijk om moeten lachen. We staan dus aan het water, rechts het meer en linksvoor het begin van een rivier. Aan de overkant een rots muur. Als Gaia blaft dan volgt er een paar seconden later een luide echo blaf. Ze draait dan haar kop om en zoekt waar die andere hond is. Als ze die niet ziet, dan blaft ze opnieuw en begint alles weer van voor af aan. 

Karma ?

Zaterdag 17 juni

Eerst maar de foto van ons plekje van gisteravond rond half twaalf.

Echt, ik zou kunnen wennen om zo een paar maanden rond te trekken en op dit soort plekken te mogen staan.

Tot nu toe is Zweden ons erg goed bevallen, van mooi, mooier, mooist.

Ons ritme is ook aan het veranderen, al dat licht is niet goed voor ons. Aan de andere kant hebben we zo wel een langere vakantie. Vanochtend pas om half tien wakker, maar dat maken we vanacht wel weer goed als we tot half twaalf in de zon zitten. Gaia is ook weer een beetje bij geslapen dus vandaag maar weer wat actiever. Eerst koffie achter de camper vanwege de warmte, ja nu al. En even bellen met M en M, om te horen hoe het met ze ging en of alles gelukt was voor woensdag. Toch naar en een hoop geregel, maar gelukkig waren er ook betere berichten bij ze vandaan.

Na een laatste blik op het meer vertrokken richting Trappstegförsen, jawel Zweeds gaat ons steeds beter af. Dit is weer een bezienswaardigheid,  volgens de beschrijving: Laplands meest bijzondere waterval. Een soort cascade, veel water en bla bla bla Goed, prima waterval met een grill restaurant er naast. Het was nog ochtend dus geen zin in een steak, maar de huisgemaakte Kärleksmums naast de waterval smaakte meer dan prima (soort lichte brownie met kokos) .

Daarna verder gereden richting een uitzichtpunt waar je met helder weer (en dat was het) tot de bergen van  Noorwegen kon kijken. Daar gelijk een late lunch met vers gebak, jawel onderweg weer zo'n prachtige van alles wat winkel bezocht. Van benzine tot potgrond, van vlees tot gebak, van auto onderdelen tot vishengels. En ook de plek van het plaatselijke vvv.

De weg naar het uitzichtpunt was steil, deze camper heeft daar niet echt moeite mee qua vermogen, alleen wel snel last van spinnende voorwielen. Om snelheid te houden in het grind raakte we de onderkant door een kuil. Op de terugweg vonden we een zwarte kunststof dop. Voor de zekerheid maar meegenomen, maar de ingeschakelde hulplijn J herkende er geen Fiat in. Als we op gras staan kruip ik wel een keer onder de camper om te kijken of we wat missen.

Het was bloedheet, we hebben verdorie beter weer dan normaal gesproken in de zomer vakantie in het zuiden. Gaia had er moeite mee, dus airco hoog en Gaia er voor gezet. Tenslotte gestopt bij een meertje en daar H en Gaia samen lekker laten plonzen. De een hield er een natte broek aan over maar ik noem geen namen. Ook weer zo'n prachtige plek, hoe krijgen ze het in Zweden toch voor elkaar. 

Ondertussen hebben we nog ergens bij een camping nieuw schoon water ingeslagen en de wc geleegd, ja dat moet ook gebeuren. Vuilwater lozen kon daar alleen nog niet. Dus besloten door te rijden naar een camping met restaurant. Die camping was zo goed als vol, bleek een bedrijf alle huisjes gehuurd te hebben. Dat gaat vannacht nog wat worden. En vooral omgaan met de teleurstelling dat het restaurant al volgeboekt was. 

Hoe bizar, is het karma ? Staan we voor het eerst deze vakantie op een camping. Staan we goed en wel, toastje, drankje, barst er een enorme regenbui los!  Terwijl het warm is, de zon nog schijnt en Hestia nu onder de luifel met zonnebril een boek zit te lezen. Grote hilariteit ook bij onze buren die ook allemaal snel onder een luifel kruipen met paraplu en verder gaan met bier drinken. Ach het zand spoelt zo tenminste al een beetje van de camper. En voor morgen verwachten ze dit, dus we maken ons niet echt druk. 

We hebben Noorse buren en die waren heel snel met luifel en paraplu. Wij hebben nu ook een keer de luifel gebruikt.

Gaia kroop lekker onder de camper en lag daar lekker droog de boel te bekijken en verder bij te snurken. Over snurken gesproken, toen het droog werd kroop ze zonder tuig onder de camper vandaan. Al die tijd had er ook een hondje aan de overkant gezeten en bleek iemand, ik noem weer geen namen, Gaia gewoon los in haar tuigje gezet te hebben. En eerlijk is eerlijk weer een moment van we boeken vooruitgang. 

Heerlijk gegeten, nog even uitgebreid douchen in de camper.  We hebben tenslotte weer water en geen zin om helemaal naar het sanitair gebouw te lopen. Straks voor we weggaan nieuw water erbij en bij de poort weer lozen. Nog een laatste drankje en bepalen welke richting we na het slapen op gaan. 

Vrijdag soort van poetsdag

Vrijdag 16 juni

Een week vakantie zit er al bijna op. We hebben moeite om precies te bedenken waar we allemaal geweest zijn , wat we gedaan hebben of welke dag het is. (H dan, ik weet precies wat voor dag het is vanwege het blog)

Vandaag een rustig dagje. Eerst koffie in de zon met uitzicht op een besneeuwde berg. Daarna ontbijt in dezelfde zon, met hetzelfde uitzicht. Toch gaat het niet vervelen. Daarna aan het poetsen. De hele camper zit niet alleen onder de honden haren, maar ook van binnen en van buiten onder een dun laagje zand. Dat zit werkelijk overal. Dus mooi om de stofzuiger in de praktijk te proberen. Gelukkig is het hier allemaal klein en waren we zo klaar. Thuis maar een keer echt schoonmaken want na 1x onverhard zit alles weer onder.

De camper is nu nog grijzer dan bij vertrek.

Gaia pakt haar rust, heel even spelen, heel klein rondje gelopen en na het ontbijt viel ze voor de camper weer in slaap. Ze heeft flink wat in te halen. 

Na de lunch vertrokken naar de Stekejokk, daar zou het gebeuren. Elanden, rendieren en sneeuwmuren van minimaal 3 meter hoog. Ik hoopte dat ik nog een foto kon maken van de besneeuwde bergen zonder Elanden, dat we een stukje konden wandelen zonder steeds rendieren weg te moeten duwen. Helaas het mocht niet zo zijn. Dat heb je als je een keer van te voren bedenkt waar je heen wil en wat je daar zal gaan zien. Dus geen dieren te bekennen, op een rijtje grijze duiven met  campers na. Die waren aan het klagen over hun simm kaart en dat ze betaald hadden voor data maar hier geen bereik hebben. Toch was de omgeving erg mooi en was het nog steeds heerlijk weer. 

strikte regels hier, het is een vogelbroed gebied

We lopen de hele week al in t-shirt en korte broek en denken er 's-ochtends al helemaal niet meer bij na. We hebben bijna geen water meer dus waren op zoek naar een camping. Die zagen er zo triest en troosteloos uit dat we doorgereden zijn. Na wat zoeken weer een mooie plek gevonden. Dan maar een dagje zuinig aan met water en niet douchen en morgen een camping zoeken. De camper kan hier niet bij het water komen, maar naast de camper is een klein paadje wat uitkomt bij het meer. Daar zitten we nu aan de borrel. H is al even het water in geweest, maar dat smeltwater is knap koud, dus ze was snel genezen.

Weer niet verkeerd om te mogen staan.

Op tijd gegeten, voor ons doen dan, en Gaia blijft maar slapen. Het is nu kwart over negen, we hebben het eten op en zitten aan de koffie. Nu bedenken waar we morgen heen willen. Zo te horen moet het na deze rustige dag weer een drukke worden. Ik denk dat ik zo naast Gaia ga liggen en ook mijn rust maar ga pakken. Maar eerst nog een borrel het is tenslotte vakantie. 

Warme prak om 18:00

Donderdag 15 juni

Tijd vliegt en we doen nog wel zo rustig aan. Vanochtend werd ik met een schok wakker, H nog diep in slaap. Half elf! Ja, als we zo rustig doen dan gaat het snel. Zelfs Gaia is bekaf en sliep gewoon nog, beweging is er genoeg, maar slaap niet voldoende. Dus niet gelopen vanochtend en rustig van het uitzicht genoten met een kop koffie. Gaia viel gewoon weer in slaap aan onze voeten, arme beest. 

Met dit soort uitzichten wil je toch ook verder niets doen?

Toch verder gereden (vandaag maar heel klein stukje gereden) en onderweg bij een soort drugstore zoals je ze uit Amerika kent boodschappen gedaan.  Daarna gestopt bij Bjurälvens voor een pittige hike. Veel over planken gelopen, dat was geen probleem, maar ook weer over boomstammen en heel veel steile trappen met een kolkende rivier onderaan. Morgen heb ik 2 dikke knieën dus dan doe ik rustig aan. De rivier gaat hier voor een groot gedeelte onder de grond door, maar het hele verhaal ga ik niet opschrijven. 

Steile trappen en een stuiterende hond

Nu lijkt het eenvoudig

Onderdeel van dit bijzondere gebied

Daar was het even spannend, wij gingen ons wel redden, maar door Gaia rustig te houden en aan te geven hoe we wilde lopen ging ook dat prima. Ze heeft een hoop geleerd deze vakantie, dat is zeker.  Toen we iets voor zes uur terug bij de camper kwamen stonden er nog drie nederlanders om ons heen. Zoveel ruimte in Zweden, dan blijf je toch niet zo staan? Ook was om zes uur het warme eten bij de buren klaar, wij waren er ook klaar, met cola drinken,  en zijn vertrokken.  Op zoek naar iets nieuws en waarschijnlijk iets beters.

Onderweg nog een keer gestopt, we zijn er nu toch. Weer bij een waterval, de  Gaista-Fallet. Klein stukje lopen en ook deze was weer massief, wat een watergeweld. 

Ondanks dat we niet veel hebben gereden is het hier echt prachtig. Het lijkt af en toe op Zwitserland en Amerika, maar is toch anders. Het ene uitzicht is nog mooier dan het andere. De rust, de ruimte, de natuur, dit is waar wij blij van worden en we begrijpen waarom mensen hier toch willen wonen.

Hierna een overnachtings plek gezocht, internet hebben we hier niet meer dus alles duurde iets langer, nu puur op camper skills 😁.  Maar jawel, weer een prima plek aan het water gevonden.  Dus stoeltjes neergezet en aan de borrel. Op tijd eten is hier met al dat licht helemaal een rekbaar begrip. En zeg nu zelf, met een drankje in de hand, aan een meertje, met op de achtergrond het geruis van een waterval en besneeuwde bergtoppen om het af te maken. Dan denk je toch niet aan eten? (Aangezien ik geen internet heb maak ik morgen wel een foto, nu moet het precies tegen de zon in). Om kwart voor elf zaten we aan de koffie, nog even douchen, een laaste borrel en naar bed. Morgen naar de Stekenjokk, de hoogste weg van Zweden. 

Dit was dus onze plek op vrijdagochtend met de zon in onze rug.