Vrijdag 25 september

Wauw, wat hebben wij een geluk gehad deze vakantie. Ondanks dat het erg drus was in zwitserland hebben we op geweldige plekken gestaan, zijn we voor ons doen heel actief geweest en hebben we vreselijk mazzel met het weer gehad. Natuurlijk werd het 's-avonds in de bergen eerder fris, maar zo koud en vies als het hier is .... brrrrrr. Wakker worden met regen, in je korte broek door de kou naar het washok om te douchen. Een gevoelstemperatuur van 6 graden. Dat hadden we geen 3 weken volgehouden. 

Onderweg naar huis ging alles voorspoedi, konden overal leller doorrijden, nog deel omleidimg vanwege file in Verviers. Dus de meest vreemde buurten gezien, maar we kwamen voor de file weer op de snelweg uit. S opgehaald in de Eemhof en daarna gezellig met zijn allen aan de pizza's thuis want het is tenslotte vrijdag.

In totaal 12 plaatsen en 2774km gereden. Voor ons doen een rustige vakantie in kilometers. Die kilometers hebben we goedgemaakt met 'hiken'

"We zijn er bijna"

Donderdag 24 september

Brrrrr vroeg op, waarom eigenlijk. Half negen reden we de camping af richting Luxemburg. Alles reed lekker door. Bij de grens met Frankrijk niemand gezien. Door frankrijk was er ook geen enkele vertraging. Het was zelfs rustig. Halverwege nog een bui waardoor het raam weer een beetje schoon werd. Beetje koffie drinken, beetje kletsen en de kilometers vlogen weg. In een niet besmet gebied de Auchan nog even geplunderd. Lekkere kaasjes, wat crepes en alle flessen Wolfberger die we konden vinden. 

Heel gedoe met mondkapjes hier, wel een tikkeltje anders dan we afgelopen drie weken gehad hebben. Maar goed door de regen terug naar de camper, wat hebben we afgelopen weken een mazzel gehad. Grote verschil met Zwitserland is ook dat er voldoende parkeerruimte is. Alleen al bij deze supermarkt is meer parkeerruimte dan we in Zwitserland in totaal gezien hebben.  De grens met Luxemburg hebben we helemaal gemist. Opeens waren we er, klokslag drie uur.  We staan nu op camping Ettelbruck in het gelijknamige plaatsje. En gaan binnen aan de borrel want het is buiten toch fris en de camping ligt bovenop een  berg. Aangezien we het er niet over eens konden worden of we naar de stad gaan wandelen of hiken blijven we binnen. (Ok we hadden gewoon geen zin om die berg af te gaan) Het contrast hier kon ook niet groter zijn. Hebben we in een zomer vakantie nog nooit zulke volle en drukke campings gezien (zeker in het naseizoen). Staan we hier zo goed als alleen. We mochten zelf een plekje zoeken. Nou ja, zoeken was niet echt nodig.

Volgens de reviews zit er een goed restarant bij. Was alleen dicht vanwege een Tarte flambee avond. Er waren nog een paar tafeltjes vrij. Gelijk een van gereserveerd. 

Deel 2:

Heel erg gezellig gegeten met zijn tweeen. Restaurant was vol en covid tent buiten, waar wij zaten,  ook. Alle soorten tarte flambee waren even lekker. We hebben ons ook wel vermaakt. We dachten even in een aflevering van " We zijn er bijna" terecht gekomen te zijn.  Naast ons twee oudere nederlandse stellen die duidelijk weinig reis ervaring hadden maar wel heel ervaren waren in zeuren. Tijdens de check in had ik ze al even gezien. Toen we aankwamen stonden er twee campers voor ons te wachten. H is naar de receptie gelopen om in te schrijven en zij stonden een beetje te treuzelen en te twijfelen met hun mondkapjes bij de campers. Later hoorde ik ze zeggen dat we voorgedrongem hadden. Toen geen acht op geslagen. Heel toevallig kregen ze het gereserveerse tafeltje naast ons. Na een minuut of tien hadden ze gezien dat er binnen een tafeltje vrij was. Dus met zijn vieren naar binnen stennis maken, maar ja dat tafeltje was door andere mensen gereserveerd. Dus weer terug naar buiten. Daar verder zeuren, wat we natuurlijk prima konden verstaan als mede nederlanders. We hadden de conclusie getrokken dat ze, of als enige van de groep, we zijn er bijna, voor het eerst uit eten gingen of achterblijvers waren die de groep kwijt waren en nu wat moesten eten. De tarte flambee had zwarte randjes, dat hoorde niet, gerookte zalm dat kende ze niet, ze wilde niet iets eten wat ze niet kende. Er was geen kaart met gewone gerechten ( nee het was een tarte flambee avond). Gelukkig bleven ze ook niet lang en konden wij daarna verder met het bestellen en proeven vam de diverse varianten terwijl we ieder ogenblik een camerteam verwachten, op zoek naar de vermiste deelnememers.

Fietsen

Woensdag 23 september

Als een blok in slaap gevallen van de regen gisteravond. Luikjes allemaal dicht dus ook later wakker. Het was zwaar bewolkt maar droog. Rustig ontbeten en toen toch maar de fietsen gepakt. Als we het nu niet doen dan komt het er deze vakantie niet meer van. Er zijn hier ook een hoop wandelroutes, maar te ver weg, te saai, te kort, alleen enkele reis. Dus we gebruiken de velo route rond het meer. Klimmen en dalen en 41 km lang  Bij het uitladen van de fietsen kwam ik water tegen. We hebben ergens een lek en ik weet niet waarvan of hoe lang al. Ik denk van een afvoer leiding. Hoop dat het meevalt, thuis de boel maar eens uit elkaar halen. Hier lukt het vanwege het missen van het juiste gereedschap niet.  Het zal wel komen omdat we gisteren gekeken hebben naar een amdere camper. Er komt een nieuwe sportieve camper van Niesmann Bischoff aan de iSmove, met carbon en slimme indelimg.  Hadden we niet moeten doen.  

Terug naar de fietsroute, tegenwind vertrokken aan de duitsetalige kant. Mooie route langs allemaal fruitbomen en een waterkracht centrale in een natuurgebied.

De andere kant is franstalig(er) en daar zijn allemaal wijngaardenen meer typisch franse dorpje. 

Vandaag was de dag dat ze de oogst naar de pers brachten. Allemaal versierde busjes en veel mensen op de been. Na het brengen werden overal de manden weer gewassen. Een hele happening.

Halverwege nog even gestopt om wat te eten en lekker in de zon, die er ondertussen weer was, te zitten.

Laatste stuk een beetje verkeerd gefietst en volgens H op een snelweg terecht gekomen. Viel wel mee en gewoon stug doorfietsen. Op driekwart van de route wist ik weer waarom ik fietsen afgezworen had.  Bij de camper gekomen was ik er wel klaar mee en ben ik nog even met de camper in de weer geweest. H wilde nog wat boodschappen doen en is weer op de fiets gegaan.  Alles alvast een beetje ingepakt, morgen op tijd weg. Plan is om te stoppen in Luxemburg en daar vandaan S op te halen op vrijdagavond. Als we de berichten mogen geloven is het steeds lastiger als Nederlander uit een besmet gebied te kunnen reizen. We zullen zien.  Nu nog een borrel, even lezen en naar bed.

Dit is het idee. 

De plas ketting

Dinsdag 22 september

Alle luikjes dicht (dus donker) zodoende was H niet weer om 6 uur wakker. Voor ons doen dus laat uit bed. Het weer was gelukkig beter dan verwacht. Droog en zonnig. Buiten ontbeten met de voor 9 franc gekochte 6 kleine broodjes. Daarna de spullen gepakt om verder te rijden. Hier hebben we het wel gezien. Onderweg weinig verkeer en rond 13:00 aangekomen in Biel, de grootste plaats in Zwitserland die tweetalig frans en duits is.  Staan nu op een hotel camping en alles is hier prima voor elkaar. Vriendelijke receptie, prima plek in de zon. We zijn zelfs in de schaduw gaan zitten want het is hier toch weer lekker warm. Jazeker zelfs ook nog schaduw op onze niet eens premium plek. Het systeem voor het toilet, vanwege covid, doet denken aan de kleuterschool. Je hebt een plas ketting en mag dan naar het toilet. Hier krijg je een kaartje met een sleutelhanger. Die hang je buiten op en als het bord vol is (maximaal aantal mensen) dan moet je buiten wachten.

Vandaag een echte rustdag, H heeft last van haar voet dus we hebben maar een klein rondje gelopen langs het meer (Bielersee).

 En we zitten nu aan de bubbels want we vieren de nieuwe baan van M. Lekker in de zon, die er nu helemaal door komt inclusief blauwe lucht. Wat hapjes er bij. Echt weer een kadootje. 

Ik was zelfs te lui om naar een restaurant te lopen. Het dichtsbijzijnde kreeg zulke vreseljjke recenties dat ik daar niet eens heen wilde. Dus zelf lekker rösti met spekjes en ui en daar champignon room saus bij gemaakt. Met nog wat broodjes en tomaat met mozarella. Prima gegeten en aangezien de wijn en bubbels op waren maar aan de cola rum gegaan. We vonden nog een fles in de camper uit Frankrijk. Ach bederven doet het niet, sterker nog was gewoon lekkere rum.  Voor morgen al voorzichtige plannen gemaakt, ik krijg er al pijn van. Ze verwachten morgen alleen regen dus nog even afwachten of het door gaat. 

Dat van morgem is te vervangem door nu. Enorm slecht weer, echt spoelen een ouderwetse wolkbreuk. Met donkerslagem waardoor de flesse  op tafel staan te rammelen.  We zullen zien wat morgen brengt.

Zwaaidag

Maandag 21 september

Na een doodstille en heel donkere nacht vanochtend wakker geworden met een blauwe lucht. Onvoorstelbaar hoe het weer hier kan omslaan. Eerst maar wat fotos gemaakt. En de drone de lucht in. Na het niet meer kunnen verwijderen van de zeurende meldingen dat ik prompt moest landen vanwege het militaire gebied dat toch maar gedaan. 

Maar het is hier onbeschrijvelijk mooi. En niet voor te stellen dat we deze bergen, op de foto, gisteren ook nog helemaal ingegaan zijn. En het mooie is: geen spierpijn terwijl het achteraf toch wel een pittig 'wandelingetje' was. Na de foto's verder rustig met een kop koffie wakker geworden en van het schilderij plaatje vanuit de camper genoten. 

Besloten om naar het noord westen te gaan rijden, erg mooie route over verschillende passen. Onderweg het plan weer aangepast, het was beter weer dan gedacht en de bergen bleven trekken. Ook nog nooit zoveel campers en dan vooral ook alkoof campers gezien. Vandaag was dan ook een echte zwaaidag. Bijna iedereen zwaaide naar een collega camperaar. Wel een bijzondere ontdekking gedaan. Als er een vrouw achter het stuur zit dan neemt de zwaai kans met zeker 90% af.  We hebben verschillense conclusies hierover maar die zal ik niet delen. 

Het was ook weer tijd om te tanken en eten en drinken in te slaan. Gelijk na het tanken en boodschappen doen een video call met M gehad die ons weer een update van het huis gaf. Heel gaaf en eigenlijk kunnen we niet wachten om het zelf weer te zien. 

Doorgereden naar de Brienzersee waar we konden lunchen aan het water. Ondanks de opkomende bewolking was het heerlijk aan het water. 

H had een camping gevonden aan de Brienzersee. Tcs camping Bönigen. Eenvoudig gevonden en de receptie was open. Ik hoorde aan de stemverheffing van H dat e.e.a niet vlot liep. (Ik zat te wachten in de camper) Vreemd want we zijn in een opperbest humeur en hebben lekker weer en een mooie omgeving. Licht stomend uit  haar oren kwam ze vragen of ik hier wel wilde staan of weg wilde gaan, iets met bloed en nagels. De receptioniste was dus de oorzaak. Mij maakte het niet uit en toen H aangaf dat er alleen nog een premium plek aan het meer beschikbaar was dacht ik ach, mooie plek waarom niet. 5 minuten later stonden we er. Ik nog een keer checken of we goed stonden. Maar ja het was echt de premium plek à 55 chf per nacht direct aan het meer. Toersten belasting komt er nog bij en als ik ook nog moet betalen met muntjes voor het douchen dan gaat het een leuke review worden. 

Zijn we verwend of is dit het nieuwe premium ?

Niet eens een ruime plek ook.

Maar de zon komt er weer door en ik kan H 

kalmeren met een drankje en een knuffel.

Nog even lopen naar Interlaken om in beweging te blijven. In donker terug en van de alpen weinig gezien want er was teveel bewolking. Maar toch weer 10km gelopen op onze rustdag. Snel nog maar een drankje toe. Tot morgen.

Bijna 2500 meter

Zondag 20 september

Het weer is niet zo slecht als verwacht. De zon kwam er zelfs doorheen. En om half tien was het al 19 graden.  Veel zwitsers om ons heen waren al aan het inpakken dus zou het einde van alle drukte misschien dan nu toch plaatsvinden ? H hoorde bij de winkel vanochtend alleen iets over een schoolvakantie komende week, zou zo maar kunnen dat het dus druk blijft. Wij zijn in ieder geval doorgereden naar de gotthard pas. Mooie route omhoog, een afslag gemist, toen ook stukje van oude pas over klinkertjes gereden. Bovenop de pas de camper neergezet en nu maar hopen dat ze ons vannacht laten staan. Altijd al een keer hoog willen slapen. Ik wilde graag naar het bunker museum waar je een rondleiding kunt krijgen in bunkers uit de koude oorlog. Online kaartjes waren helaas al uitverkocht dus dat feest ging niet door. Reden om nog een keer terug te komen. Wel even rondgelopen , maar alles zit natuurlijk in de berg, maar spannend is het wel. Zeker als je zo'n ingang ziet.

Daarna een wandelroute gezocht, dat is het mooie van zwitserland en internet. Mooie route gevonden vanaf het hoogste punt van de gotthard. Kwam dat even goed uit. Een tocht van 4,5 uur en ruim 12 km. Met nog flink wat hoogte meters. We zijn uiteindelijk tot 2493 meter hoogte gekomen. Erg mooie maar wel zware route langs allerlei berg meertjes. Ook nog met de drone gevlogen, eerst twee waarschuwingen dat het niet mocht omdat het militair gebied was en daarna omdat hij een hoogte waarschuwing gaf, wat kan kloppen normaal vliegt ie niet 2300 meter hoog.

Dit komt uit mijn tracker als bewijs

Het laatste stuk kwamen we in een wolk terecht, dat was wat minder. Het is hier nogal koud, graad of 12, en in combinatie met regen niet fijn. Maar in de camper de verwarming aan, borrel en hapjes er bij en de natte ellende is snel vergeten. 

En ooh wat is het mooi aan het eind van de wereld

Nog een laatste borrel en dan vallen voor half elf mijn ogen al dicht. Weltrusten.

Stiekum over het hek

Zaterdag 19 september

De dag begon een beetje bewolkt, maar werd later toch weer zonnig. Stukje gelopen en een gelateria gevonden vlak bij de camping. Prima ijs want we moesten het natuurlijk proberen. 

Nog even snel een broodje gegeten en toen of met de pont naar Locarno of lopend. Het is lopend geworden en als optie eventueel met de boot terug. In totaal ruim 16 kilometer gelopen. 

Ook vanwege het feit dat we weer terug gelopen zijn in plaats van met de boot. Want toen we terug wilde gaan, duurde het nog even voordat er weer een pont zou varen.  Bij thuiskomst besloten naar een ander restaurant te gaan en daar een stuk beter gegeten dan gisteravond. Ook de bediening was een stuk vriendelijker. Dus lekker buiten in italiaanse sferen gegeten.

Terug moesten we officieel helemaal omlopen, 1.5km om precies te zijn. We vonden dat we wel genoeg gelopen hadden. Nu, met het gevoel betrapt te worden, bij het water over het hek geklommen en in 12 minuten zaten we in de camper. Het ergste wat zou kunnen gebeuren is dat we  van de camping af moeten. En dat zou prima zijn want we zijn van plan morgen toch weg te gaan. We hebben het hier wel gezien en er komt slechter weer deze kant op. Ik denk niet dat we het kunnen ontlopen en dat geeft niet. We hebben voldoende lees en eetwerk om het wel even uit te houden binnen.

Pizza dag

Vrijdag 18 september

Het is hier nog steeds erg lekker weer dus waarom zouden we vertrekken. Deze vakantie is toch anders dan anders nu we de covid berichten moeten bijhouden. Enig ander puntje is dat we onder eiken bomen staan en een vallende eikel op de camper klinkt alsof iemand een steen gooit. Maar goed, lekker rustig buiten ontbeten. Dit keer wat uitgebreider, dus nog rustiger. Beetje lezen, beetje appen en wat zaken uitgezocht en offertes bekeken voor kasten en ander meubel werk wat we nog moeten doen. Zo vliegt de tijd voorbij. In de middag de schoenen (nikes, dus wandelen) aan en naar Locarno gelopen. Het was knap warm maar er was een pad helemaal langs het meer met mooie huizen en prive strandjes afgewisseld met openbaar groen. 

Ook wat leule voorbeelden gezien van muren en opzet van tuinen wat wel aansluit met onze ideeen hoe we de tuin willen hebben. Natuurlijk niet met dit soort hoogte verschillen, alhoewel we daar nu wel de grond voor hebben :-)

In Locarno een rondje gelopen en het grote plein bekeken (must see volgens tripadvisor) Daar waren ze de voorbereidingen aan het treffen voor een concert. Heel grappig allemaal stoelen en allemaal op dezelfde afstand van elkaar. Heel gezellig.

Volgende bezienswaardigheid was het kasteel. Tick in de box, we zijn verwend en niet snel meer onder de indruk.

Het bleef warm en we besloten terug te lopen, alles bij elkaar toch ruim weer 10 kilometer gelopen, met die warmte best flink. Dus gelijk op het terras geploft op de camping. Dat was niet de bedoeling. Zonder reservering moesten we binnen zitten. Ook daar waren plekken al gereserveerd. Weer vergeten maar het is natuuurlijk 'hoogseizoen'  Maar goed een ottima birra besteld, voertaal is hier weer italiaans. En daarna gelijk blijven zitten voor wat eten. Het was vrijdag dus een caprese en pizza's paste goed in ons ritme. Afgezien van het feit dat het nog redelijk vroeg was in onze ogen. 

Bij de camper nog lekker buiten gezeten totdat het fris werd en omdat we geen trui aan wilde doen naar binnen gegaan. Even appen met de kids over werk, huis en studie en toen was het mooi geweest. 

Locarno

Donderdag 17 september

Op tijd op en rustig ingepakt. We zijn ondertussen weer zo gewend dat we alles samen blind kunnen doen en zo vertrokken zijn. Besloten nog iets zuidelijker te gaan. Alles verliep vlot we reden zonder file de gotthard in en waren er uit voor we het wisten. Eerste stop de migros in Belinzona. Daar voor het eerst meer mondkapjes gezien, maar nog steeds heel ontspannen en gewoon lekker buiten op het terras koffie gedronken met een lekkere punt taart er bij. 

Begin van de middag aangekomen in Locarno en daar de eerste camping aan het meer opgezocht. Gelukkig was er plaats, maar weer gewoon vol en druk alsof het hoogseizoen is. Het weer is hier nog wat beter en gelukkig staan we op een plek met schaduw. Ook uitzicht op het meer, dus weer prima voor elkaar. We krijgen wel de indruk dat veel mensen morgen weg gaan. Zijn de hele middag bezig geweest met hun caravans en autos en een aantal hebben de caravan al achter de auto en met de neus in de rijrichting gezet. Rondje camping gedaan, even tot mijn enkels in het meer geweest, lekker buiten gegeten en de dag is weer voorbij. Morgen maar weer eens op onderzoek uit. We hebben een kaart gekregen om gratis met al het openbaar vervoer te mogen. Maar waarschijnlijk gaan we gewoon lopen, is beter voor ons.

Wat erg lekker is het feit dat je hier om 22:30 gewoon in tshirt en korte broek buiten kunt zitten.

Er oud uitzien

Woensdag 16 september

Het klopt de 2e dag is de spierpijn erger. Lekker rustig aangedaan. Om een beetje beweging te krijgen naar het stadje gelopen. Dat viel best mee, dus om dat te vieren lekker op een terras gezeten, wat weer slecht is want daarna weer helemaal stijf. Wel weer heel veel mooie en bijzondere autos gezien, van TVR tot Chevrolet en Lancia. Alle super cars laat ik maar even buiten beschouwing want dat valt hier niet meer zo op.

Wat boodschappen gedaan en weer terug gelopen. Daar lekker aan het meer gezeten met een boek (ja dat is lang geleden) terwijl H het meer onveilig maakte. Beetje appen met mijn moeder die aangeeft dat ik er met baard oud uit zie. Lekker dan, de controle vraag bij H gaf hetzelfde antwoord. Ben nu in tweestrijd, mijn gedrag aanpassen, vest met veel zakken en sandalen kopen en me oud gaan gedragen. Of toch het mes er in en 'gewoon' blijven doen.  Het zal ook afhangen waar we terecht komen en hoe warm het er is. 

Zitten is daarna weer stijf zijn dus strompel strompel terug naar de camper voor de borrel.  Het restaurant op de camping was vandaag wel open en er stond wild als specialiteit op het menu. Enige beperking vanwege corona was het feit dat je zelf je tafeltje dekte, drankjes kocht en bij de kassa je eten bestelde. Dus lekker buiten gegeten. Het koelde alleen snel af en in combinatie met ons eten kregen we een beetje kerstmenu gevoel

Morgen gaan we verder, weten nog niet waar we terecht komen, maar het zal in Zwitserland zijn (denken we)

Spierpijn

Dinsdag 15 september

Weer een reis/rustdag. Nou valt dat reizen bij ons wel mee. We hebben het wel eens erger gedaan in de vakanties. Maar vanwege covid (waar hier echt heel erg weinig van te merken is) willen we niet richting Frankrijk (toenemende besmettingen en oranje gebieden) , niet hoger de bergen in (vanwege de temperatuur). Dus zoeken we het voorlopig in nieuwe plaatsen in Zwitserland. Het weer is hier nog steeds geweldig en doet niet onder voor zuid Franktijk of Italie. Met mij knie gaat het best goed, maar we hebben een partij spierpijn (durf ik nu wel toe te geven want H komt de 3 treden van de campertrap ook nauwelijks af). En dan te bedenken dat de 2e dag het nog veel erger gaat zijn. Maar goed rustig vertrokken vandaan en wat verder richting noord oosten gereden. Kwamen om 12:02 bij een camping aan die natuurlijk stipt om 12:00 dicht ging. Plekje gezocht aan het meer en daar lekker rondgehangen. Iets over 14:00 stonden we weer aan de poort. Precies nog 1 plek voor een camper. Het blijft dus druk met kampeerders. Wel gezellig allemaal, maar willen we een plek dan moeten we dus op tijd stoppen. De plek was toegewezen door de receptie maar eigenlijk te klein, met wat goede wil staan we nu op een hoek. Veel ruimte blijft er niet over en veel zwitsers vinden er wat van. Gelukkig kunnen we ze net niet genoeg verstaan om er ons iets van aan te trekken. 

We staan dus aan een nieuw meertje in het plaatsje Unterageri. Voor de borrel zijn we er heen gestrompeld en onze benen laten afkoelen in het meer.

Daarna snel terug naar de camper voor een borrel. Lekker aan de campari, geeft gelijk weer vakantie gevoel. Morgen maar eens kijken of we uit bed kunnen komen. 

Pilatus

Maandag 14 september

Om half acht uit bed voor een drukke dag. En dat is gelukt. Op deze luxe camping hebben ze voor mensen met een camper een elektrische BMW i3 klaarstaan. Die vanochtend meegenomen en broodjes gehaald. Daarna door naar de steilste tandradbaan ter wereld. En dat is die naar de Pilatus vanuit Alpnachstad. Weer een echte toeristische attractie, maar op een maandag in september gelukkig goed te doen. De rit naar boven is prachtig en duurt ongeveer een half uur. Echt nog een ouderwets knalrood treintje met plushe bekleding en zwaar verchroomde raamslingers. Het raam kan open, maar je gaat af en toe zo krap langs de rotsen dat er nauwelijks een hand tussen kon. Aan het eind van de rit kon je nog wat verder omhoog voor een overzicht op meer dan 70 bergtoppen van de alpen. Zwitserland is toch echt een schitterend land. 

Nog even diep ademhalen en toen vanaf de Pilatus naar beneden gelopen. Dat was best een pittige klus en koste ongeveer 4,5 uur en een paar knieen. Maar we hebben het gehaald en de uitzichten waren fantastisch.

Beneden gelijk op het terras geploft want oh wat hadden we een dorst. Ja we hadden eten en drinken mee, maar iets meer was beter geweest.

Nu we toch een auto hadden met een volle batterij zijn we ook nog maar een rondje om het meer gaan doen. Door de bergen en langs het water. Wat een schitterende plekken overal. Wel is bijna alles volgebouwd. Maar langs het meer heel veel bankjes en uitzicht plekken. Alleen nergens een parkeer plek. Zo'n elektrische BMW is wel lekker in de bergen, net of ie aan elastiek zit. Vooral met snelle motoren voor je is het lachen alleen gaat de batterij zo wel heel snel leeg. Maar eerlijk is eerlijk, vandaag ongeveer 100km gereden en nog 170km over. Dat is echt niet slecht.  Tot zeven uur kun je hier nog pizza bestellen en aangezien we geen puf hebben om te koken, helemaal geen puf hebben om naar een restaurant te lopen hebben we lekker pizza besteld. Afgelopen vrijdag nl over geslagen dus is dat ook weer opgelost. Zo nog een laatste borrel en dan gaan onze ogen dicht.

Hier kun je nog mooi het zig zag paadje zien wat we steil naar beneden gelopen hebben.

Hocus pocus

Zondag 13 september

Een schitterende dag vandaag. En wat doe je op een schitterende vakantie zondag ?  Precies, helemaal niets. Dus een kort blog vandaag. Wel plannen gemaakt vanochtend. We waren op tijd op, lekker buiten koffie gedronken en verse broodjes gegeten. Nog meer koffie en wat lekkers. Verder bijlezen. Plannen gemaakt om wat te gaan doen. Met de boot naar een stadje verderop en daar de bergen in bijvoorbeeld. Het is bij plannen maken gebleven. Want opeens was het 15:00 en begon de F1. Nog even zitten knoeien, want ziggo laat niet toe dat je buiten de eu naar hun tv gaat kijken. Maar ja, met je eigen vpn verbinding kun je dit natuurlijk prima omzeilen. Gelijk bij de start lag de race alweer stil. En na drie keer een rode vlag was dit wel weer een bijzondere race. 

Ondertussen was H al naar het meer geweest om te zwemmen en zat de R in het uur. We dachten dat de camping vandaag wel rustiger zou worden. Morgen moet iedereen hier toch wel weer aan het werk ?  Maar nee hoor vanaf een uur of vier weer dikke rijen bij de poort en alles staat nog hutje mutje vol. Wij hebben vandaag nog wel iets gedaan bedenk ik me nu. We hebben besloten morgen nog een dagje te blijven. En gaan dan weer op pad, zeggen nog niet wat we gaan doen, een clifhanger dus. Maar het heeft een zeker hocus pocus gehalte en we moesten er wat voor reserveren. Stay tuned en hit the subribe button 😛

Wandelen of hiken

Zaterdag 12 september

We beginnen ritme te krijgen. Rustig wakker worden, douchen, koffie zetten en ontbijten. Sterker nog we zijn er gewoon goed in geworden. Als extra vanochtend nog met S aan de telefoon bijgekletst (gisteravond met J) Daarna vertrokken richting Interlaken voor wat laatste boodschappen, diesel en een paar stekkers. (Ja de verloop stekkers voor zwitserland liggen nog thuis denk ik, we wisten ook niet dat we hierheen zouden gaan). Na de eerste stop door naar Brienz en daar aan de Brienzersee geluncht en lekker aan het water gezeten. 

We hadden toch tijd genoeg en wilde niet al te ver rijden vandaag. Het idee was de Lungernersee en daar een camping aan het meer zoeken. Nou dat zoeken is gelukt. Camping na camping VOL. Ok het is hier erg lekker weer (graad of 28), maar de vakanties moeten toch over zijn ?  Echt niet te geloven alles vol, doorgereden naar de Sarnersee. Zelfde verhaal camping na camping compleet vol. Toen waren we er klaar mee, doorgereden naar het vierwoudstreken meer. Daar was gelukkig plek in het plaatsje Buoch. Mooie luxe camping, ik denk dat we echt het allerlaatste plekje hebben gekregen want ook hier lijkt het hoogseizoen. Komt het omdat Covid hier niet lijkt te bestaan, hebben de zwitsers tegenwoordig altijd vakantie, wat is er aan de hand? In alle jaren vakantie, zelfs in het hoogseizoen aan de Italiaanse meren hebben we dit nog niet meegemaakt. Na aankomst gelijk een stukje gaan lopen, wandelen of hiken, ik weet het niet meer. Er schijnt verschil in te zijn aldus expert H.  Ik weet niet of ik het snap, maar denk dat als ik mijn wandelschoenen aan moet we gaan hiken en als ik gewoon op mijn nikes mag dan is het wandelen. Maar ik heb vakantie en maak me nergens druk om en hobbel gewoon vrolijk mee. Ik wandel, hike of loop met de gedachte aan een lekkere borrel na afloop. We zitten dus nu lekker om 17:00 in de schaduw, vanwege de warmte, aan een Aperol, wat toastjes en andere hapjes die alle activiteiten snel doen vergeten. 

Bij de camper buiten gegeten. Om half negen op onze slippers nog een rondhe over de camping gelopen. Gewoon vol, echt hoogseizoen.  En geen enkele amdere nederlander gevonden. Zal wel te maken hebben met de prijs, zagen deze hangen bij de receptie tijdens ons rondje. Hoogseizoen gardameer of viersterren hotel kamer niveau. Echt bizar, maar we blijven lekker nog een nachtje want we hebben geen zin om weer langs allemaal volle campings te moeten. Nu de fles leegmaken en dan is het bedtijd.. 

Ps Zwitserland is wel het land van de mooie auto's. Iedere dag wel een paar Ferrari's om de  dag een McLaren, tweemaal daags zeker een Bentley en de dikke AMG's, RS'en en X6 M's tel ik al niet meer. Ook veel oldtimers die je hier in groepjes of alleen ziet rijden. De wegen zijn er ook schitterend voor.

Niet nadenken

Vrijdag 11 september

Uitgeslapen!  Nou ja half negen was het dat we uit bed kwamen. Gelijk al mooi weer. Vanacht nog een beetje regen gehad. Besloten om er echt een rustig dagje van te maken. Rustig ontbeten, nog een keer koffie er bij. Stoelen buiten in de zon nog meer koffie drinken en proberen door een jaargang niet gelezen auto tijdschriften te komen. Dapper blijven zitten totdat het rond 12:30 echt te heet werd en we de luifel uit moesten doen voor wat schaduw. Wie had dat gedacht. Enige actieve was buiten zitten, koffie zetten, douchen, luifel uit zetten en zorgen voor een wasrekje. H zuchte namelijk dat ze het fietsen rek miste voor het drogen van de handdoeken. Dus gewoon creatief opgelost.

Ik ben normaal degene die onrustig is, maar nu was het H die het concept rustdag anders interpreteerde. Dus na de lunch wandelschoenen aan want we gingen naar de Trűmmelbach fälle. En niet de kortste route via de weg maar langs de rivier. Eerst naar het gondel station, dan door naar de camping waar we gisteren stonden en daarna het laatste stuk naar de watervallen.Wel bijzonder, een waterval door een berg heen die het smeltwater van de drie grootste bergen krijgt. Erg indrukwekkend en het gebulder in de rots was gewoon onheilspellend. Met een speciaal liftje door de berg omhoog en daarvandaan langs de watervallen door de berg weer naar beneden. 

Daarna hetzelfde eind weer terug. Een mooie wandeling tussen de koeien, door een mooi stuk natuur . Tot zover de rustdag.  Vlak bij onze camping zit een hotel-restaurant in het laatse deel van het dal en waarvandaan alle bergwandelingen starten. Daar op het terras geploft voor een in mijn ogen welverdiende grosse bier.  En omdat we daar toch zaten ook gelijk gegeten. Echt zwitsers en een huis specialiteit. Kalbsgeschnetzeltes mit rosti und gemischter salat. Dat smaakte prima alhoewel de portie voor H wat aan de ruime kant was. Maar er was gelukkig hulp. Toch de volgende keer voor H maar een senioren portie bestellen. (Ben benieuwd wanneer H dit leest). Het laatste stukje naar de camper gelopen en nu bepalen waar we morgen heen gaan. Of morgenochtend, want ik wil eigenlijk niets meer doen op mijn "rustdag" dus ook niet nadenken.

Boodschappen

Donderdag 10 september

We merken dat we toch best moe zijn. Gisteren was natuurlijk een volle dag dus was slapen helemaal geen probleem. Vanochtend was het ook pas half negen voor we wakker werden, dus we lopen het slaaptekort lekker in. Het was vanochtend bewolkt maar de zon kwam er later prima doorheen. Bij het broodjes halen gekeken of we nog een nachtje konden blijven maar helaas dat was niet het geval. Dus lekker rustig aangedaan en iets voor elf uur vertrokken. Eerste stop Interlaken om boodschappen te doen. Een aantal zaken moest ik gewoon kopen. Aardbeien jam met rabarber, hazelnoot koekjes, van die typische zwitserse stophoestjes, droge worstjes  eigenlijk alles wat ik vroeger ook kreeg toen we 45 jaar geleden naar Zwitserland gingen. Alles heeft zelfs nog dezelfde verpakking dus de tijd staat even stil.

Daarna doorgereden naar de Thunersee en daar aan de noordkant een plekje gezocht aan het water voor de lunch. Mwt uitzicht op de Niesen en stoo.boten. In alle rust gegeten en koffie gedronken. In de zon was het gewoon ook weer heet.

Terug via waze (dus een route binnendoor die een normale tourist hier niet zou nemen, laat staan een camper tourist) naar de Stechelberg waar we nu op een nieuwe camping staan. Hier waren we de eerste keer en deze zit helemaal aan het einde van het dal. Weer aan de rivier, maar nu ook uitzicht op de besneeuwde toppen en Junkfrau. Niet gedacht, maar een nog mooiere plek dan hiervoor.

Even wat gedronken en om 16:00 besloten nog even te gaan lopen voor de borrel.  Kwamen gelijk in een kudde geiten terecht die met een herder terug naar de boerderij gingen. Er was ook een waterval op 10 minuten lopen afstand.  Dat klopte, maar was wel onderaan. Enfin 50 minuten later en veel klimwerk verder, stonden we bovenaan. Naar beneden ging sneller. Dus tegen 6'en weer bij de camper en toe aan de domibo. Lekkere zwitserse vleeswaren en berg kaas er bij, wat wil je nog meer. Ook onverwacht een video update gekregen van de bouw van het huis. M&M hebben ons met videobellen een rondleiding gegeven en het schiet lekker op!  

Na de borrel begon het te regenen, onze eerste regenbui deze vakantie. Mijn beurt om te koken dus een laatste borrel om moed in te drinken en begonnen. 

Uitzicht vanaf onze plek. Jammer van die wolken..

De regen is gestopt, we zijn klaar met eten en enige probleem wat we nu hebben is, Wat gaan we drinken.  En wat kom je dan tegen ?  

Tot morgen.