Zomervakantie 2022, Maiden trip.

Zondag 18 september

Officieel vandaag pas thuis gekomen. Moest ook wel want we hadden een druk dagje, niet alleen opruimen, maar we moesten ook naar de nieuwe training met Gaia en nog een 12,5 jaar jubileum tuinfeest. 

Dus gezellig en rustig ontbeten bij M&M, daarna door naar huis.

Zomervakantie 2022

In 6 verschillende buitenlanden geweest, (Duitsland, Luxemburg, Frankrijk, Andorra, Spanje, Belgie) en in totaal 4000 km gereden met de nieuwe camper 

Op 18 verschillende plaatsen gestaan en aangezien we iedere keer vergeten waar precies nu maar een overzicht:

2022

1e 26-8 Camperplaats Biezenhoeve, Lopikerkapel, Nederland

2e 27-8 Camping Genienau, Bonn, Duitsland

3e 28-8 Camping Officiel, Echternach, Luxemburg

4e 30-8 Camping le Moulin, Andelot, Frankrijk

5e 1-9 Camperplaats bij Sci Le Chalet Du Montal, voormalige camping naast restaurant. Dun-les-Places, Frankrijk

6e 2-9 Camping Etang du Goulot, Lormes, Frankrijk 

7e 3-9 Camping de Courtille, Guéret, Frankrijk

Plekken in Cirkels

8e 4-9 Camping piscine 4 étoiles, Séniergues, Frankrijk

9e 5-9  Camping Roucateille, Montgailhard, Frankrijk

10e 7-9 Camping Valira, Andorra la Vella, Andorra

11e 8-9 Nou Camping, Lleida, Spanje

12e 9-9 Camping de la Forêt - Lourdes, Frankrijk

13e 10-9 Camping Chez Jandron, St. Palais de Blaye, Frankrijk

Herten

14e 11-9 Camping de mon Village de l'Île Madame, Frankrijk

15e 13-9 camperplaats Aire de Camping Car Gouville sur mer, Frankrijk

16e 15-9 Camping Le Rivage, Yport, Frankrijk

17e 16-9 Camping du Château & de l'Oseraie,  Feuillères, Frankrijk

18e 17-9 Obdam M&M

Oprekken

Zaterdag 17 september

Kwart voor zeven begon Gaia te piepen. Dat doet ze anders nooit, zou het zijn omdat we op tijd weg willen?  Toch er maar uit en wat bleek, ze moest echt heel erg nodig. Ze is al zo gewend om het in de ochtend niet gelijk bij de camper te doen dat ze hardlopend de camping af wilde. Ze heeft gisteren aan de Somme een dood diertje opgegeten, ze is heel snel,  dus voorkomen lukte niet. En nu dus aan de diarree. Tot zover de details. Het was heel erg koud buiten en binnen begon net de verwarming aan te gaan.

Om half acht was het heerlijk 19 graden binnen.

Toen H terug kwam had ik de koffie klaar en hebben we eerst maar koffie gedronken. Rustig douchen, ja in de camper dit keer.

Camper lozen en opruimen terwijl H nog een extra rondje ging lopen en voer gaf. Daarna vertrokken en bijna in 1x naar huis met een snurkende hond achterin. 

Laatste nacht op de camperplaats bij M&M gestaan zodat we gezellig konden borrelen en eten en zo ons bed in konden rollen. 

Erg gezellige afsluiting of eigenlijk oprekking van de vakantie. Jammer dat het weer niet erg meewerkt, maar ach afgelopen weken zijn prima geweest. 

Benidorm bastards in Frankrijk

Vrijdag 16 september

Gebroken nacht, weer iets nieuws, weer een soort rammeltje. We konden het niet goed lokaliseren. Was het buiten ? Was het onder de camper? Zat er iets los? Kwam het door de wind of door het bewegen? Niets kunnen vinden en het leek minder frequent te worden dus toch in slaap gevallen. Rond 4 uur weer wakker, het was harder gaan waaien en het geluid was nu weer vaak te horen. Uiteindelijk uit de camper gegaan, onder de camper gekeken, in de garage alles bewogen, ramen nog een keer gecheckt, buiten liggen luisteren. Niets, tot een helder moment. Het dakluik boven het bed open gemaakt en gevoeld of er iets op het dak zat, en of de dakdrager wel vastzat. Die zat wel vast maar een van de kunststof delen rammelde in de wind. Afhankelijk hoe hard het waaide en waar de wind vandaan komt dus super irritant. En door een spoed 'reparatie' met een stukje antislip mat opgelost. Konden we nog een paar uurtjes slapen. 

Moeite dus met opstaan. Dan maar even lekker douchen en weet je wat, we staan toch op een camping dus net zo eenvoudig om daar te douchen. Ook de laatste keer, minder ruimte dan in de camper, watertemperatuur wat niet te regelen is en dus veel te heet staat. Bah. Slecht begin van de dag. En ja we zijn verwend, en denken zelfs nog dat we wel met een tentje weg kunnen, nou mooi niet natuurlijk. 

De koffie smaakte gelukkig wel net als het chocolade croissantje. Zou het soms komen omdat het einde van de vakantie in zicht is ?  Rijden ging verder prima, Adblue vonden we aan de pomp. Ging bijna 12 liter in op een tankje van 19 liter. Hebben we ook weer gehad. Boodschappen doen is niet gelukt, kwamen niets tegen waar we wat mee konden en geen zin om er voor om te rijden. Vanavond geen cola rum meer dus. Vlak voordat we op de camping kwamen nog een noodstop moeten maken, kon er gelukkig half omheen en tot stilstand komen. Die fransen kunnen niet rijden dat heb ik ondertussen wel gezien. Als ik niet had opgelet dan waren we met 80 km/h in de zijkant van een peugeot 106 gereden. Wij reden op de route national , hij keek naar links en begon over te steken, mij helemaal niet gezien.

We staan nu op een camping in Feuillères, ruime plaatsen en gelukkig op tijd want ook hier bleven de mensen komen. Zou me niet verbazen als ze ook vol zitten nu.

De Somme, met hier en daar een visser

Ook nog een flink stuk gelopen langs de Somme waar de camping aan ligt. Verder is er hier ook helemaal niets te doen. De dichtstbijzijnde winkel bijvoorbeeld is op 8km.

's avonds geen zin om te koken, maar er was een pub waar je ook wat snacks en menus kon halen. Dat hebben we dus gedaan. Daar was het alsof ik in een mix van Benidorm bastards en Bananen split  terecht was gekomen. Brrr ik neem me plechtig voor als bejaarde nederlander niet zo te worden. 

Snackbar en bar met nederlanders

Gelukkig kon ik het eten meenemen en hebben we in de camper gegeten. Op tijd naar bed, het is koud, donker en we willen op tijd weg zonder te haasten.

Morgen laatste stuk naar huis.

Afscheid van de oceaan

Donderdag 15 september

We zijn uiteindelijk toch gaan rijden. Rustig aan gedaan, eerst nog een wandelroute gedaan, je kunt hier  prima wandelen. Door de duinen heen staan leuke gekleurde huisjes. En verder, een beetje verstopt vonden we nog een paar campers in het duin. Goed om te onthouden als de andere plek vol staat.

Kleurrijke strandhuisjes in het duin.

We gaan hier zeker nog wel eens heen. Een laatste kop koffie gedronken en de laatste blikken op de oceaan. Opeens zag ik iets, dacht dat ik het niet goed gezien had, dus wilde niet gelijk iets zeggen. Gelijk daarna wist ik het zeker. Er waren dolfijnen aan het spelen in de oceaan vlak voor de camper. Ik vond ze erg groot voor dolfijnen, maar ze waren het echt. Zeker drie verschillende, steeds uit het water springen. Wat een mooi afscheid!

De motor draait, laatste blik op de oceaan.

Onderweg getankt bij een Total, we weten nu ook waarom het daar steeds zo belachelijk druk is. Total geeft tot eind oktober 30 cent korting op iedere liter brandstof. Bijna prijzen van Andorra. 1,67 voor Total excellium diesel!

Ook ging het lampje branden dat de Adblue bijna op was. Na 3200 km.

Morgen maar eens kijken of ik een pomp kan vinden en hoeveel er in gaat.  Op zich past de camper wel goed bij ons, wij lusten wel een slok op vakantie, maar de camper wint het.

Doorgereden naar een van de mooiste stadjes van Frankrijk. (Lezen we nu we er zijn), Yport. We staan op een camping bovenop de krijtrotsen. Vanuit de camper een schitterend uitzicht op de baai en rotsen. 

Wat een uitzicht vanuit je rijdende huis

Je kunt het slechter treffen. Het is hier wel een stuk frisser, maar we zijn lopend, nog steeds in korte broek en t-shirt naar beneden gelopen om dit stadje te verkennen. Heerlijk crepes gegeten op het kiezelstrand, met uitzicht op de zee en rotsen.

Uitzicht naar rechts

Uitzicht naar links

Onderweg eten gekocht en terug naar de camping. Daar buiten een borrel gedronken totdat we het echt te fris vonden. Voor het eten klein rondje met Gaia, die prompt een oude bunker vond. Tsja, we zitten hier natuurlijk wel in historisch gebied. 

Mooi uitzicht over de baai, maar snel naar binnen want nu toch wel koud.

De camping was ondertussen helemaal vol gelopen. Niet overal is het naseizoen dus.

Alleen nog een paar plekken voor tenten

Volgens de camper was het om half elf 13 graden buiten. Gaat fris nachtje worden denk ik. Morgen trekken we verder noord. Daar zijn de voorspellingen helemaal slecht. Kunnen we nog mooi de verwarming verder testen.

Keuzes

Woensdag 14 september

Het is een beetje bewolkt als we wakker worden. Geen regen gehad vannacht en heerlijk geslapen. De temperatuur is perfect voor korte broek en t-shirt. Heb ook nog niets anders aangehad.

Heerlijk voorin koffie gedronken met uitzicht op het vloed worden. Hier kan ik uren naar kijken en luisteren.

De time lapse die ik gisteren gemaakt heb was mislukt, geheugen vol.

Meerdere keren naar het strand geweest. Gaia wel aan de lijn, en dan is luisteren geen probleem. Ook met andere afleiding gaat het steeds beter. Ook het trekken aan de lijn en niet naast willen lopen gaat ook beter. Nog niet perfect, maar echt veel beter dan het was. 

Na de laatste keer lopen zag ik dat het laatste plekje in de rij vrij was. Dus camper gestart en daar gaan staan. We gebben nu ruimte om Gaia te laten lopen en, voor ons, zelfs meer dan 270 graden zicht op de oceaan!  En een aansluiting op de elektra, moest de kabel maximaal uitrollen, maar waarom niet als het kan. 

In de middag naar het dorpje gelopen. Daar konden we vorig jaar nog niet naar toe omdat het te ver was voor de hond. Nu dus wel en het is gewoon wel een knus dorpje. Niet het doorsnee franse dorp met plein en gemeentehuis. Normandie is toch duidelijk anders. Op 30 minuten lopen van onze plek zit een bakker en een super U. In het dorp vers brood gekocht en op de terugweg bij een soort hele grote vers automaat de rest van ons avond eten. 

Broodje kroket hadden ze alleen niet

We hebben dus de lokale verse specialiteiten gegeten. Meer precies, vers Tradition brood met aioli (wist niet dat het uit Normandie kwam ...) en een krab soep. 

Na het eten een laatste wandeling over het strand en gelopen tot het 

 echt te donker werd.

Bijna weer bij de camper

Een laatste borrel en nagedacht wat we morgen gaan doen, gaan we hier blijven en dit zo ver mogelijk oprekken. Of zijn we verstandig en gaan we morgen alvast een stuk rijden? De verwachtingen voor nederland zijn ronduit slecht, regen, storm en onweer, dus dat helpt al niet in het terug willen  rijden. Het is nog 850 km, met het tempo dat we met de camper halen is dat 3 dagen rijden. 

Hond kwijt

Dinsdag 13 september

Met heerlijke temperatuur wakker geworden. Vannacht een beetje regen, maar niet genoeg om de ramen dicht te doen. Ochtend loopje naar de andere kant van het eiland om te kijken of de weg al begaanbaar was. Die was net open dus toen wij er rond 11:00 overheen gingen was het prima te doen. 

De weg was net weer open

Wel stapvoets natuurlijk vanwege de scherpe stenen en rotsen. Aan het eind een kleine aanloop omdat we door het zand het duin op naar boven moesten en natuurlijk niet vast wilde komen te staan.

Onderweg nog even brood gekocht en toen verder gereden dan de eerste vier planningen waren. We zijn uiteindelijk  doorgereden naar een camperplaats aan het strand in Bretagne (Gouville-sur-Mer). Hebben we vorig jaar ook gestaan en dat beviel toen erg goed. Jammer dat er nu een paar mindere dagen aankomen. Maar we hebben ook gekeken rond Nantes, maar daar zou het weer 32 graden worden en dat is ons een beetje teveel (ook voor de hond natuurlijk)

Rondje over het strand gelopen en Gaia kwijtgeraakt. Te bizar voor woorden echt heel in de verte liep er schijnbaar een hond met een jogger mee. Die bleef natuurlijk doorrennen  dus Gaia kwam niet meer terug. Oren in haar nek en weg zonder om te kijken. Fluiten, roepen, niets hielp. Uiteindelijk hardlopend achter die jogger aan en een paar kilometer verder haar te pakken gekregen. Die gaat dus niet meer los, jammer voor haar, maar het gaat gewoon niet. En boos op de hond en nog bozer op onszelf dat we haar toch weer hebben laten ontsnappen.

Terug in de camper gegeten en een borrel genomen. Mijn hartslag was zo hoog geweest dat mijn horloge op hol sloeg. Een hartslag van 171 is dan ook niet gezond.

Flinke wind en het gaat hoogwater worden. Dan komt de oceaan bijna tegen de camper aan. Dat slaapt straks weer lekker. Alleen raar om dan morgen wakker te worden zonder het geluid van de golven omdat met eb de zee kilometers verder weg is.

De laatste trekkers verlaten het strand

Fransen

Maandag 12 september

Rustig nachtje, goed geslapen en geen last gehad van het verkeer. Oh nee, dat was er ook niet 🤪

Besloten om nog een nachtje te blijven. Het is hier apart en geeft een bijzonder gevoel. Ondanks dat er niets te doen is. Wij vermaken ons wel. En vandaag is het hier nog mooi weer dus zonde om te gaan rijden. We willen nog richting een strand, maar Gaia loopt nog steeds mank dus geen goed idee om dat te forceren met rennen op een strand. En hoe verder noord we gaan hoe slechter de weersverwachtingen zijn dus waarom zouden we vertrekken. 

Ik was als eerste op vandaag, gisteren ook vroeg naar bed gegaan en gelijk een kort stukje gelopen met Gaia.

Vissers langs de kust

Eerst een fazant op een halve meter afstand waar ze van schrok en daarna een haas op een meter of 5. Ze kwam dus vol vuur weer terug van het wandelen. Iedereen sliep nog, daarna tijdens de koffie rond half negen, kwam er beweging om ons heen en liep het een beetje leeg dachten we. Maar de meeste campers vertrokken niet echt, maar deden een soort parings dans rond het sani station.  Heel bijzonder, als je toch niet weg gaat en de hele dag de tijd hebt, dan hoef je toch niet allemaal tegelijk om negen uur je camper gaan verzorgen? Iedereen stond iedereen lekker in de weg. Toch nog entertainment op het eiland, ik ben er eens lekker voor gaan zitten en nam me voor dit gewoon vanavond te gaan doen. 

Na de koffie een rondje om, het begon al druk te worden op 'ons' eiland. Veel dagjes mensen en mossel zoekers. Daarna alleen doorgelopen om te kijken hoe ver je kon komen bij laag water en nog wat drone foto's te maken de andere kant op. 

We staan bij de rode pijl

En ik ben een eind gekomen bij laag water.

Blauwe stip, daar stond ik, en nee zonder boot of natte voeten

Bij de camper gegeten, waar anders, wat gedronken, waar anders. En wat naar de mede eiland bewoners gekeken. Een mengeling van vrijbuiters, gepensioneerde franse hippies en levens genieters. En af en toe een verdwaalde 'normale' camperaar. Ook blijven de fransen maar een raar volk en niet altijd even vriendelijk. Onze buurman, meter of 50 bij ons vandaan, heeft van mij de bijnaam Boertje gekregen. Niet vanwege zijn werk, maar vanwege het feit dat hij bij het verlaten van zijn camper steeds luid moet boeren. Ook hebben de meeste een haat liefde verhouding met hun vrouw, want wat kunnen die franse vrouwen toch met ongelofelijke nare klanken hun man afsnauwen. 

Nog een voorbeeld, we staan heel ruim allemaal. Wij hadden de luifel uit vandaag en er wilde iemand afsnijden en onder de luifel door lopen. Dan is een grote hond, waar de meeste fransen wel ontzag voor hebben, erg handig. Verder is er nog Stoermans, een fransman met lang grijs haar, in de 60, die de hele tijd in zijn zwembroek met zijn enorme quad voorbij komt. Bij iedere fransoos moest er gestopt worden om een praatje te maken. Geen idee waarover, maar het is zo maar 30 minuten per stop. Waarschijnlijk doen ze dit om weer even van hun vrouw af te zijn. Dan hadden we aan de overkant, vanochtend, Tante Jank, die alleen zeurend en scheldend met haar man kon praten, of met haar kinderen aan de telefoon. Haar man, Stuurmans, was iemand die vanochtend mee deed met de sani zuil parings dans. Nu denk ik dat ze hun camper allemaal gaan legen om weer even bij moeders de vrouw weg te zijn. Maar goed, toen Stuurmans terug kwam moest hij op dezelfde plek en op dezelfde blokken. Dat ging volgens tante Jank niet goed of snel genoeg. Uit frustratie reed hij 'per ongeluk' de waslijn en haar stoel ondersteboven.Je hoeft geen Frans te spreken om te snappen wat ze van elkaar vonden. Verder zijn er nog de Cowboys, maar die hebben we pas later gezien. Die hoorde we alleen schieten, rond de 'camping'. H vroeg zich af wat er zou gebeuren als we een rondje zouden gaan lopen. Ik vraag me af of de Cowboys misschien ook een franse vrouw hebbem en er van af willen. Franse vrouwen zijn wel taai, of ze kunnen ongelofelijk slecht schieten  want het schieten duurde een paar uur.

Twee bijziende cowboys

Tussen de bedrijven door zijn we via het schaduw pad, ja we kennen het eiland nu op ons duimpje, naar het waterpunt en kapelletje gelopen. Daar met nederlanders gesproken die al vanaf Mei aan het reizen zijn. Pensionado's, het heeft toch wel wat. Ze blijken een stukje verder te staan en kwamen aan met een pannetje met heerlijke vers gekookte tomaten saus. Zij hadden heel veel verse tomaten gekregen en als mede nederlanders  kwamen ze dat delen. In ruil kwamen ze bij ons op de borrel. Erg gezellig en voor we het wisten was het laat. Heel veel overeenkomsten met ze, alleen moeten wij nog werken en genieten we al zo veel mogenlijk. Morgen gaan we verder, we willen nog zo veel. Het gaat weer krap worden. Terwijl ik dit typ begint het te regenen!  En ik moet er nog uit met de hond. Welterusten alvast. 

Eiland rust

Zondag 11 september

We keken wel een beetje vreemd op toen we gisteravond naar het toilet gebouw gingen en het licht aan ging. 

Maar prima geslapen, de zon komt wat later op en het is mooi weer dus alle ramen open gehad en zonder verduistering. 

Gaia heeft steeds meer last van haar poot, dus een heel kort rondje gedaan en de rest met oefeningen en spelletjes. Na het ontbijt vertrokken, om kwart voor elf, bijna een vroegte record deze vakantie.

Na een uur aangekomen bij de Passe aux Bœufs ("koeiengang") Een pad van stenen en zand van ongeveer een kilometer lengte. Dit ligt alleen droog bij eb, dus vandaar de timing. Het was even spannend om er hotsend en botsend overheen te gaan. Ook veel boze blikken van wandelende en mosselen zoekende fransen die dachten meer recht te hebben op dit paadje. Hiermee bereik je dus een eilandje van ongeveer een vierkante kilometer genaamd Île Madame, voor de franse kust, naast Île d'Oléron, Île de Ré en het Île d'Aix. Als de weg bij hoogtij onder water loopt, is het weer wachten. Alle wandelaars zijn dan verdwenen en keert de rust terug op het eiland. Hel bijzonder om dan een rondje rond het eiland te lopen. In iets minder dan een uur kun je rond. En nog leuker om te kijken naar de verdwenen weg.

Alleen het verkeersbord is een bewijs dat hier een weg naar de overkant was.

Verder is er helemaal niets, nou ja bijna niets, er is nog een fort. Maar dat is gesloten. Geen bar, geen vermaak, wel een paar monumenten en een kapelletje. Een van die monumenten  (Croix aux Galets) is voor de katholieke priesters die hier eind 16e eeuw gevangen gehouden werden. 254 kwamen om op het eiland, wat nu iedere jaar pelgrims trekt op bedevaart in augustus.

'Ons' eiland bij hoogwater

Goed, dus eind van de dag een rustig rondje gelopen en even gevlogen met de drone. 

Wat zijn de Pyreneeën toch mooi

Vrijdag 9 september

Broer weer jarig vandaag, hoe zo alles gaat snel. Gefeliciteerd!

Maar verder bah, al 2 weken weg, hoe kan dat nou. We beginnen er net een beetje in te komen. De camper bevalt prima en we beginnen onze weg er in te vinden. Ik stoot alleen nog te vaak mijn hoofd (ja ik weet, ezel enz). Maar van binnen erg praktisch en het voelt meer als een klein appartement op wielen dan een caravan met motor. 

Waar was ik, oh ja vanochtend verslapen. Het idee was om op tijd te vertrekken. We werden pas laat wakker. In de camper was het lekker 18 graden, pas bij naar buiten gaan viel de 11 graden tegen. Het duurde ook even voordat het warmer werd. Maar met de zon er bij was de ergste kou verdwenen. Uiteindelijk pas 11:30 vertrokken. Volgens H was de geplande weg mooi recht en niet zo steil. Goed, tot zover de visie van H. Bij het inzoomen op de kaart bleken er opeens haarspeldbochten en erg steile stukken in te zitten. Nu heeft deze camper behoorlijk wat vermogen en trekkracht maar een aantal bochten moesten in zijn 2. Meer zeg ik niet.  Wel een schitterende route om te rijden. 

Onderweg genomen door de 'Beifahrer'

Koffie gedronken op 2072 meter hoogte, tussen de loslopende paarden.

De hoogte is nog net te lezen tussen alle stikkers door.

Daarna doorgereden naar het franse deel van de Pyreneeën en een camping gevonden in Lourdes. Je moet er tenslotte een keer geweest zijn. De camping staat in het teken van de grot, op loopafstand van de camping, met foto routebeschrijving en een toegangs sleutel met statiegeld van 20 euro. Je kunt ook met een bus, honden mogen ook mee, tenminste als je de hond kon tillen. H braaf zeggen ja hoor maar niet te lang want ze weegt meer dan 30 kilo. Oei dat was niet het soort hond dat mee mag met de bus. Waarvan akte. We denken dat we de grot ook maar overslaan. We zijn in de middag naar de rivier gelopen voor een groot rondje. Het leek met Gaia wel beter te gaan. Alles bij elkaar 2 uur gelopen. Aan het eind kwamen we een andere grote hond tegen waarmee ze even flink gespeeld heeft, alleen daarna had ze opeens veel last van haar poot, was dus niet handig van ons. Maar ja, morgen maar eens kijken hoe het gaat. Vanavond was er kip met patat te koop op de camping, dus dat was ook gelijk ons menu. Beachikbaar vanaf 20:30, wel binnen moeten eten want het was tegen die tijd 17 graden buiten en zulke dappere kampeerders zijn we na al die warmte niet meer. Gaf wel de kans om nog even te borrelen en we hadden nog een fles bubbels uit het M&M pakket. Konden we gelijk proosten op broer S en natuurlijk op onze S die vandaag trots liet weten dat school een fout gemaakt had en er geen her tentamen nodig was en ze dus haar propedeuse heeft. Na de kip met patat en afwas nog een laatste borrel. Morgen moeten we boodschappen doen want het is triest, maar we hebben na deze borrel geen druppel drank meer aan boord. Ook met de rest van het drinken is het armoedig gesteld dus tijd voor een hyper marche.  

Grens controle

Donderdag 9 september

Koud vanochtend en weer gepruttel en getik bij het wakker worden. Ik denk nu dat het kwam omdat de deksel van het verwarmings expansie vat niet goed vast zat. Deze uiteindelijk gevonden bij het bed, verstopt achter een geheime dubbele wand. Nu maar hopen dat het vannacht weer zo koud is dat de verwarming aan gaat. Zou best kunnen want we zitten op 1000 meter hoogte in de Pyreneeën. 

Na de gebruikelijke ochtend wandeling (dit keer niet voor brood, alles was dicht, het blijkt een nationale feestdag te zijn in Andora) vertrokken. De wandeling dit keer helemaal gedaan door het oude centrum. Veel hoogte verschil en smalle straatje en kleine verstopte pleintjes met nog kleinere terrasjes. De eerste 6000 stappen waren voor 10:00 gedaan.

Andorra uit was nog even een dingetje. Gewoon zwaar in de file gestaan voor de grens met Spanje. Twee rijen dik, een voor nothing to declare en een voor something to declare. Vlak voor de grens moest het naar 1 rij. En een paar auto's voor de werkelijke grens moesten de campers rechtsaf en werden die allemaal gecontroleerd. Eerst een hoop spaanse vragen, ik verstond alleen alcohol, drugs, cigaretten. Toen kwam er inspectie van de camper garage, aan beide kanten. En toen wilde de douanier ook binnen controleren. Toen ik de deur open deed stond Gaia daar stoer te doen. Binnen controleren was opeens niet meer zo nodig. Hij riep nog het een en ander in het Spaans en stapte achteruit. Ik dacht dat we door mochten en stapte in en reed weg. Toen sloeg de twijfel een beetje toe, was dat wat hij bedoelde?  Nadat we in de achteruitkijk spiegel geen zwaailichten zagen wisten we dat het goed was. 

We waren aangekomen in Spanje, buitenland nummer 5 deze vakantie. Daarna een pittige pas gereden, maar wel een erg mooie. Steile stukken, haarspeldbochten en lunchen op 1721 meter hoogte. Het eerste deel was spectaculair, ik zag H op een gegeven moment wat zorgelijk kijken toen ik midden op een steil stuk met bocht ook nog een foto maakte van de tellers. Ik wilde de kilometer stand 2022 natuurlijk vereeuwigen.

Toen Ik de grap maakte dat ze blij mocht zijn dat ze haar rijbewijs nog niet had, begon ze te lachen en vertelde ze dat ze daar ook net aan dacht. 

Uiteindelijk geen zin meer om verder te rijden en gestopt op camping  Nou in La Guingueta d'Àneu.  Daar zit ik nu, met een drankje en uitzicht op een berg alvast te tikken aan het blog.

Vervolg.

Nog een stuk gelopen rond het meer waar we aan zitten. Wat historische bunkers gevonden, veel natuur gezien, Gaia achter kikkers aan etc. maar we werden een beetje flauw van de honger dus terug naar de  camper. Het stappendoel is vandaag alweer ruimschoots bereikt.  Op de camping gekeken of er wat eten te halen was. Het werden pizza's. Gaia loopt een beetje mank met haar achterpoot. Bleef vanmiddag in de lijn hangen toen ze achter katten aan wilde. Morgen kijken hoe het gaat en of we gaan wandelen of verder gaan (dus meer rust voor haar). Nu een laatste borrel en naar bed.

Een nieuw land

Woensdag 7 september

Rustig nachtje, alle ramen open gehad, hond die het ritme ook goed te pakken heeft, veel slaapt, zeker 's-nachts goed door slaapt. Wel waakser aan het worden is. Ook met beschermen van plek rond de camper. Maar we zitten er boven op en corrigeren gelijk als ze in de fout gaat. We merken gelukkig steeds meer vooruitgang. Ook in luisteren met afleiding. En afleiding is er veel op een camping. We waren vanochtend al op toen de broodjes gebracht werden en dat was een goed voorbeeld dat ze het waken stopt als je zegt dat het goed is. Kwispelend stond ze te wachten, zonder blaffen. Dat de bakker niet verder wilde komen snap ik, maar lag niet aan de hond. Nou ja een beetje misschien maar niet expres. 

Daarna vertrokken richting Andorra.

Onderweg gestopt om ergens koelvloeistof te scoren, dat viel nog niet mee met die arrogante fransen. Uiteindelijk gelukt en na een halve liter bijvullen stond ie weer op minimaal. Morgen nog maar even checken, zal wel nieuwigheid zijn, het is Fiat hè. Omderweg veel slingeren, klimmen en dalen. Officieel 10% bordjes gezien, maar we hebben wat steilere weggetjes gehad toen we fout reden. Naar boven is geen enkel probleem, naar beneden wat lastiger omdat ik niet tegen de toerenbegrenzer aan wil maar ook niet constant op de rem wil staan. Gaia was vandaag wat meer aan het piepen onderweg, klom op de bank en was onderweg totaal doof. Op de stadscamping in Andorra eerst broodje gegeten en daarna aan de wandel het centrum in.

Het nieuwe deel

Bijzondere mix van oud en nieuw, Monaco en Zwitserland. Veel, heel veel tax free winkels, goedkope drank en sigaretten per kruiwagen zoveel. Brandstof is hier een lachertje, jammer dat mijn tank nog niet leeg is, euro 95 rond de €1,50, diesel is een dubbeltje duurder, maar dan heb je wel premium of vpower. We gaan hierna waarschijnlijk door naar Spanje en de grenscontrole schijnt heel streng te zijn. Dus teveel drank willen we niet meenemen. 

Het oude deel

We zitten hier op ruim 1000 meter hoog en merken dat het 's-avonds sneller afkoelt. Om half negen was het al gezakt naar 21 graden. Bij de camper gegeten en we zijn allemaal bekaf. Dus heel laat gaat het niet worden.

Lui dagje

Dinsdag 6 september

Nu heeft H een nacht slecht geslapen, of eigenlijk niet kunnen slapen. Teveel reviews gelezen denk ik. Vanochtend was het brood al gebracht, wat een luxe!  We vonden het op de motorkap van de camper.

Vers brood in een mandje aan huis

Dus eerst rustig ontbeten en toen met G aan de wandel. Het plan om vandaag verder te trekken is dus niets geworden. Besloten om nog maar een nachtje te blijven en lekker lui en rustig aan te doen. Wel flinke ochtend wandeling gemaakt, smalle paadjes, over omgevallen bomen heen en smalle stroompjes overgestoken totdat we vastliepen en echt moesten toegeven dat er geen pad (meer) was. Begin van de middag terug bij de camper. Daar beetje hangen, crepes eten, H aan het lezen en ik de garage maar een beetje beter indelen. En G onder de camper aan het snurken. 

De camper hebben we zoveel mogelijk dicht gehouden en dat scheelde enorm. Totdat de crepes warm gemaakt waren en de deur open gestaan had. Toen was het klaar. 

Toen we na zevenen terug kwamen van rondje lopen was het nog steeds lekker warm.

Uiteindelijk binnen gegeten omdat er zoveel steekvliegen waren. Daarna met citronella kaars nog een poging gedaan. Uiteindelijk de laatste borrel binnen en voor ons doen, 23:00, vroeg naar bed.