We zien morgen wel

Zaterdag 3 september

Het was gelukkig droog, maar toen we naar de bakker gingen was het 16 graden buiten. Gelukkig is lopen met de hond intensief genoeg, dus in t-shirt en korte broek op pad. Leuk pad om naar het dorpje te lopen en het dorpje was weer typisch frans, maar nu wel levendig en gezellig op het plein. Nog even koffie gedronken, de camper geleegd en vertrokken richting zuid.

 Het legen gaat super eenvoudig met deze camper. Niet alleen de afvoer zit op een handiger plek, maar met 1 druk op een knop is het allemaal gedaan. 

Onderweg een mooie omgeving, maar het schoot voor geen meter op. Allemaal kleine binnendoor weggetjes, smal en slecht asfalt. De gemiddelde snelheid na 2 uur was 56 km/h. We zijn onderweg ook minder mensen tegen gekomen dan in Zweden. De Morvan is dan ook het gebied dat snel leegloopt en het economisch zwaar heeft. Maar het nationaal park is zeker de moeite waard voor wandelaars en rustzoekers.

Onderweg een lunch plek gevonden en daar rustig gegeten met uitzicht op de camper 😇 (Veel meer was er ook niet te zien of je moet van struiken houden)

Uiteindelijk terecht gekomen bij camping de Courtille in Guèret. Een prima camping aan een meer waar we gelijk een rondje omheen gelopen hebben in de zon. Veel honden en eigenaren, jammer dat ons frans niet goed genoeg is voor een praatje, je hebt namelijk snel contact met een hond. Leuk opgezette camping in cirkels met ruime plaatsen en schaduw. Op loopafstand van de stad en dat voor €16,66.  We hebben slechtere camperplaatsen gehad die duurder waren!  

Na het rondje meer had ik geen zin meer om naar de stad te lopen, dus buiten aan de bubbels met lekkere soorten vleeswaren. En daarna aan de hartige taart, met pizza broodjes toe, konden we gelijk de oven proberen.

Toen de zon onder was koelde het wel snel af dus de rest van de fles binnen opgemaakt. Gelijk gekeken wat we morgen gaan doen, nog een dagje blijven of toch verder zuid. Het antwoord maakt niet uit. Het komt toch neer op : We zien morgen wel.